Begrijpelijkerwijs erg onzeker over het eigen beleid en proberend de eigen achterban moed in te spreken, zo kwam de president volgens de PALU over tijdens de jaarrede. Hij had erg veel woorden nodig om de terecht vertwijfelde achterban te overtuigen dat de zwakte van de regering in de afgelopen drie jaren slechts schijn is.
Zelfs zaken die niet het resultaat zijn van het regeerbeleid moesten erbij worden gehaald om het geheel wat op te fleuren. De door hem genoemde voorbeelden van particulier initiatief bevestigen volgens de PALU alleen dat het sterke Surinaamse volk wel overeind zal blijven, zelfs onder ongunstige economische omstandigheden en zelfs zonder steun en beleid van de overheid.
De voorbeelden laten zien dat met een beter, samenhangend en doelgericht regeerbeleid veel grotere prestaties van het volk denkbaar en mogelijk zijn. En de regering wil kennelijk ook wel, maar weet niet wat of hoe. Want anders zou de jaarrede meer gaan over de richting van onze nationale ontwikkeling en het beleid om daar te komen.
Zwakke regering
De president heeft getracht een sluier van hoop te trekken over het eigen falend beleid, vervolgt de PALU. “Van de hoopgevende mooie woorden is helaas weinig te merken in de praktijk. Het algemeen belang is allang zoek in de uitvoering van beleid. Daarnaast lukt het de regering maar niet om uit te stijgen boven de verplichte alledaagse dingen zoals het brengen van water en licht, en om werkelijk richting te geven aan de ontwikkeling van het land. Terwijl eenheid wordt gepropageerd zien we een regeerbeleid dat de samenleving juist verdeelt en verder verzwakt. De Inheemsen, de Saramaccaners, de rijstboeren en -exporteurs, het jeugdparlement, vakbeweging, sport en kerkelijke organisaties etc. etc. worden doelbewust verdeeld. Alles is gericht op en wordt gedaan om een kleine groep NDP’ers te faciliteren. Jongeren waaronder ook jonge ondernemers worden gedwongen om zich loyaal te verklaren met de NDP zodat ze faciliteiten en pakketten kunnen krijgen toegewezen. Dat ze daarbij ook hun waardigheid inleveren schijnt niemand te hinderen, terwijl we weten dat een volk zonder gevoel voor eigen waarde gedoemd is te mislukken”.
Door de uitvoeringszwakte van de regering is het volgens de PALU duidelijk, dat het niet de regering kan zijn die ons uit de financiële crisis trekt. Het zijn externe zaken als de betere prijs van olie en goud, de verhoogde productie van goud en de gunstige overeenkomsten uit 2013 met de grote goudproducenten Newmont en Iamgold die de basis vormen voor gunstiger economische omstandigheden. Kennelijk is de regering zich bewust van de eigen zwakte en vertrouwt zij daarom veel op de toevalligheid zoals het aanboren en vinden van olie op zee en de internationale markt van olie en goud.
Volk doet een goede job
Te weinig van de voorbeelden van ondernemers, waren het resultaat van een bewust gevoerd, samenhangend en doelgericht regeerbeleid van de afgelopen jaren. De mooie voorbeelden van de president bewijzen volgens de PALU inderdaad dat we veel talenten en potentie hebben onder het volk. “We moeten inderdaad trots zijn op de Surinaamse ondernemers die zijn overgegaan tot succesvol investeren, ondanks de financiële crisis die veel langer dan nodig doorsuddert door het gebrek aan beleid”.
De PALU meent daarom dat bij deze voorbeelden ook genoemd moeten worden de vele kinderen die zijn overgegaan, geslaagd of hun studie hebben afgemaakt ondanks de vele strubbelingen in het onderwijs door een regeerbeleid dat gericht is op polarisatie en confrontatie, en niet op “WIJ werken samen aan oplossingen”. Met trots moeten ook genoemd worden de sporters die zich niet hebben laten ontmoedigen. Maar ook de vele landbouwers, met name de groente- en rijstboeren, die ondanks een gebrek aan beleid zijn blijven planten en produceren. Terwijl ook daar een regeerbeleid wordt gevoerd om de boeren en exporteurs te verdelen in plaats van samen te brengen en te versterken.
Met zeer veel achting moeten ook de Surinaamse vissers genoemd worden die ondanks een gebrek aan veiligheid op zee en andere tegenslagen, toch nog uitvaren. Ook de Inheemsen en de Saramaccaners moeten geëerd worden voor het feit dat ze doorgaan met de strijd voor hun rechten,ondanks de verdeel en heers politiek van de regering die ook onder hen wordt gevoerd.
Respect moet getoond worden aan de jongeren die met hun eigen verdiend geld een stuk perceel hebben gekocht en een eigen huis hebben weten te bouwen ondanks de stijgende prijzen van bouwmaterialen. En niet te vergeten de Surinamers die ziek zijn geworden en met eigen geld en de inzet van anderen toch hulp, medicijnen en beterschap hebben gevonden ondanks de grote problemen in de gezondheidssector.
“Het volk doet “een goede job” ja, om het hoofd boven water te houden en in sommige gevallen zelfs vooruit te komen. Wat de regering zou moeten doen is dat ondersteunen en daarnaast nieuwe impulsen en richting geven aan onze nationale ontwikkeling waar alle Surinamers bij gebaat zijn. Helaas heeft dat er bij deze regering die volledig NDP is, kennelijk nooit in gezeten, anders was het er al uit gekomen”.