GFC NIEUWSREDACTIE- Een nieuwe Australische studie onder leiding van SAHMRI en Flinders University heeft fundamentele verschillen blootgelegd in hoe de AstraZeneca- en Pfizer COVID-19-vaccins het immuunsysteem beïnvloeden.
De COVID-19 Vaccine Immune Responses Study (COVIRS), gepubliceerd in Cell Reports Medicine, volgde de immuunresponsen van 102 volwassenen van verschillende leeftijden, die allemaal in Zuid-Australië woonden waar er op dat moment geen gemeenschapsoverdracht van SARS-CoV-2 was.
Deelnemers lieten hun bloed onmiddellijk na elke dosis van de Oxford / AstraZeneca- of Pfizer / BioNTech COVID-19-vaccins afnemen om de vroege immuunrespons te beoordelen.
Ze werden ook 28 dagen na elke immunisatie getest om de activiteit van B- en T-cellen te evalueren. Beide zijn van cruciaal belang, omdat B-cellen antilichamen produceren en T-cellen geïnfecteerde cellen doden.
De vaccins lijken op elkaar in de zin dat ze het immuunsysteem ertoe aanzetten om het SARS-CoV-2-virus te herkennen en ertegen te beschermen, maar ze verschillen in hoe dit wordt bereikt.
Het Pfizer-vaccin maakt gebruik van mRNA-technologie om gastheercellen te induceren om het SARS-CoV-2 Spike-eiwit te produceren, terwijl het AstraZeneca-vaccin een onschadelijk virus (een chimpansee-adenovirus) gebruikt om het Spike-eiwit te coderen.
De studie vond ook dat degenen die slechts twee doses van het Oxford / AstraZeneca-vaccin hadden gehad, over het algemeen lagere hoeveelheden antilichamen produceerden en minder een gespecialiseerd type T-cel dat helpt bij de productie van antilichamen; vergeleken met degenen die twee doses van het Pfizer/BioNTech-vaccin hadden.
Dit werd echter gecorrigeerd zodra ze hun derde boosterdosis van een mRNA-vaccin hadden, wat het belang van boosterdoses illustreert.
De studie voegde bewijs toe aan het idee dat COVID-19-vaccins sommige mensen effectievere bescherming bieden dan anderen.