OPINIE – De recente uitspraken van de Surinaamse vicepresident Ronnie Brunswijk over de dringende noodzaak van een gesprek met de minister van Natuurlijke Hulpbronnen, David Abiamofo, over de toenemende waterproblematiek in het land hebben de aandacht getrokken.
Het feit dat de minister voorafgaand aan een vergadering van de Raad van Ministers heeft verklaard dat de Surinaamsche Waterleiding Maatschappij (SWM) technisch gezien failliet is, legt een alarmerende situatie bloot.
Deze zorgwekkende kwestie is niet beperkt tot Paramaribo, maar heeft zich verspreid naar andere delen van het land, met name het binnenland.
Het is cruciaal om de ernst van deze situatie te begrijpen, aangezien het voortdurende gebrek aan voldoende drinkwater een directe impact heeft op de levenskwaliteit van de bevolking, met name in afgelegen gemeenschappen in het binnenland.
De aanhoudende droogte heeft geleid tot een schrijnend tekort aan drinkwater, waardoor de inwoners gedwongen zijn om water uit putten te halen.
Het feit dat dit water eerst moet worden gekookt om het veilig te maken voor consumptie, onderstreept de ernst van de situatie.
In de 21e eeuw is het onacceptabel dat mensen in een land met aanzienlijke natuurlijke hulpbronnen zich nog steeds genoodzaakt voelen om op dergelijke primitieve wijze toegang tot drinkwater te verkrijgen.
Het plaatsen van watertonnen en durotanks langs de weg in afwachting van bijvulling door het ministerie van Natuurlijke Hulpbronnen lijkt een lapmiddel voor een diepgeworteld probleem. Deze situatie roept niet alleen vragen op over de doeltreffendheid van de overheidsinstanties, maar ook over hun verantwoordelijkheid ten opzichte van de burgers die zij dienen.
Er is ook sprake van langdurige kritiek op het gebrek aan efficiëntie in dit proces. Het is ontoelaatbaar dat de bevolking in afgelegen gebieden wordt geconfronteerd met de dagelijkse zorg van waterverzameling en dat het systeem voor het bijvullen van watertonnen gebrekkig is. Dit wijst op een gebrek aan planning, coördinatie en transparantie in het beheer van natuurlijke hulpbronnen en infrastructuur in Suriname.
Het is nu de verantwoordelijkheid van de overheid om onmiddellijke maatregelen te nemen om deze crisis aan te pakken en de bevolking de toegang tot schoon drinkwater te waarborgen.
Bovendien moeten de verantwoordelijke functionarissen, zoals de minister van Natuurlijke Hulpbronnen en de Surinaamsche Waterleiding Maatschappij, dringend ter verantwoording worden geroepen en verantwoordelijkheid nemen voor de onhoudbare situatie waarin het land zich bevindt.
De waterproblematiek in Suriname is een teken aan de wand dat de overheid serieus moet nemen. Het negeren van de behoeften van de bevolking op het gebied van water en het falen om deze problemen op te lossen, kan leiden tot ernstige gevolgen voor de volksgezondheid en het welzijn van de burgers.
De crisis is een weerspiegeling van tekortkomingen in het bestuur en de planning en benadrukt de noodzaak van dringende hervormingen en actie van de Surinaamse autoriteiten.
N. Mohari
DISCLAIMER: Publicatie van opiniestukken houdt niet in dat GFC het eens is met de inhoud
Jennifer Atmo is de hoofdredacteur bij GFC Nieuws. Ze beschrijft zichzelf als een echte Surinamekenner en heeft een passie voor lifestyle en entertainment-onderwerpen. Buiten haar rol in de media is Atmo tevens de voorzitster van KIVC, een organisatie die zich inzet voor maatschappelijke zaken.
Voor contact: jennifer@gfcnieuws.com
