Nederlanders die plannen maken om naar Suriname te emigreren veranderen vaak van gedachten

Sommige Surinaamse Nederlanders die overwegen terug te keren naar het land van hun voorouders met de intentie zich permanent te vestigen, komen vaak terug op hun besluit.

Ondanks de sterke banden met hun roots en aanvankelijke enthousiasme, blijkt de daadwerkelijke stap om te emigreren voor velen een brug te ver.

Een voorbeeld is een 56-jarige vrouw van Surinaamse afkomst die al langer dan 20 jaar in Noord-Holland woont. Zij deelde haar ervaring met GFC Nieuws Lifestyle via WhatsApp.

“Ik ben tot twee keer toe naar Suriname teruggekeerd voor een oriëntatie. Ik heb percelen bekeken en plannen gemaakt om me daar te vestigen. Maar eenmaal terug in Nederland en na enige tijd nadenken, besloot ik mijn emigratieplannen op te geven,” vertelt ze.

De redenen voor deze verandering van hart blijken complex. “Om de een of andere reden heeft Suriname een afstotende werking op mij. Ik zou te veel moeten inleveren,” legt zij uit.

Deze trend lijkt zich ook in haar sociale kring te manifesteren.

“Een paar mensen in mijn omgeving hadden grootse plannen maar gaven er geen vervolg aan. De realiteit van wat zo’n grote verandering echt inhoudt, begint vaak pas te dagen wanneer men terugkeert naar Nederland,” voegt zij eraan toe.

Het lijkt erop dat culturele en economische verschillen, evenals praktische overwegingen zoals gezondheidszorg, misdaad en infrastructuur vaak doorslaggevend blijken.

Daarnaast speelt mogelijk ook de idealisering van het ’thuisland’ een rol, die niet altijd overeenkomt met de dagelijkse realiteit.