“Mahawat Khans etnische beschuldigingen niet alleen misplaatst en gevaarlijk maar bedreiging voor Surinames democratie”

In een polariserend opiniestuk stelt Hikmat Mahawat Khan dat de Nationale Democratische Partij (NDP), onder leiding van Jennifer Simons, racistische sentimenten zou faciliteren.

Hij verwijst daarbij naar de vermeende uitspraak “geen koelie als president” en suggereert dat Simons dit gedachtengoed ondersteunt. De aantijging is ongefundeerd en ongepast.

Maar wat dit relaas werkelijk onthult, is hoe de schrijver – vanuit een comfortabele positie in Nederland – probeert om etnische spanningen in Suriname te voeden.

Duidelijk is nu wel dat de Mahawat Khan fungeert als spreekbuis voor president en VHP-voorzitter Chan Santokhi, die tijdens zijn recente persconferentie stelde dat ‘bepaalde groepen niet moeten worden uitgesloten bij de vorming van een nieuwe regering’.

Santokhi had kennelijk niet de moed om dit concreet te benoemen of te verdedigen en zet daarvoor personen in die strafrechtelijk niet vervolgd kunnen worden in Suriname voor het in gevaar brengen van de samenleving.

Door te doen alsof Hindoestanen als bevolkingsgroep op structurele wijze uitgesloten worden, verlegt Mahawat Khan het politieke debat naar een gevaarlijk etnisch discours.

Hij maakt van een democratische strijd om ideeën een valse strijd tussen bevolkingsgroepen. Dat is niet alleen historisch onjuist, maar ook maatschappelijk destructief.

Want wie suggereert dat Jennifer Simons of de NDP bevolkingsgroepen wil uitsluiten op basis van afkomst, zonder bewijs, bewandelt een weg die eerder naar verdeeldheid leidt dan naar democratische vooruitgang.

Diaspora moet verantwoordelijkheid nemen – of zich onthouden van verdeeldheid zaaien

Het is kwalijk dat figuren als Mahawat Khan, vanuit de diaspora, onzorgvuldig en zonder nuance menen te kunnen interveniëren in het maatschappelijk debat van Suriname.

Ver weg van de dagelijkse realiteit in het land, maar snel met beschuldigingen over racisme en uitsluiting. Dat is geen betrokkenheid – dat is stoken in een samenleving die juist stabiliteit en eenheid nodig heeft.

Als diaspora werkelijk het beste met Suriname voorheeft, dan zou men zich inzetten voor verbinding, economische ontwikkeling, kennisdeling en wederzijds respect. Niet voor machtsbehoud van oude structuren, via etnisch getinte verdachtmakingen.

We waarschuwen deze zogenaamde diaspora nogmaals: laat Suriname met rust als je geen oprechte bijdrage levert aan de opbouw van het land.

De feiten spreken boekdelen

De NDP is de grootste multi-etnische partij. Ze herbergt mensen uit alle bevolkingsgroepen – van Inheemsen tot Hindoestanen, Javanen, Marrons en Creolen. En terecht, want zo hoort een volwassen democratie eruit te zien: politiek gebaseerd op principes, niet op pigment.

Suriname is geen lappendeken van stammenpolitiek. We zijn een natie met gedeelde belangen, gezamenlijke uitdagingen en een toekomst die gebouwd moet worden op samenwerking, niet op scheiding.

Mahawat Khans suggestie dat Simons racisme stilzwijgend ondersteunt, slaat de plank volledig mis – en dient enkel om wantrouwen te zaaien.

Oproep aan politiek en samenleving

We roepen alle partijen op om zich te blijven verzetten tegen polarisatie en zich te richten op het versterken van nationale eenheid. We hebben genoeg uitdagingen – sociaal, economisch en bestuurlijk.

Laten we energie steken in het verbeteren van gezondheidszorg, onderwijs, rechtszekerheid en armoedebestrijding, in plaats van elkaar te bevechten op basis van achternaam of afkomst.

Suriname is van ons allemaal. En dat betekent dat we allemaal – waar we ook wonen – de morele plicht hebben om zorgvuldig, eerlijk en opbouwend te spreken over de toekomst van ons land.

Mahawat Khan zou er goed aan doen die verantwoordelijkheid serieus te nemen, of zich van het publieke debat te onthouden.

D. Karamat-Ali