Mag de grootaandeelhouder Bronto van Warung PL in een officiële functie, nu wel of niet meedoen in de nieuwe regering?

Het politieke landschap van Suriname staat aan de vooravond van een cruciale verandering met de samenstelling van een nieuwe regering onder de leiding van Oma Simons. Met haar belofte om alleen onbesproken politici toe te laten in haar kabinet, staat Simons voor een belangrijke test.

Nu ex-minister Bronto Somohardjo, groot aandeelhouder in het familie bedrijf van de Somohardjo’s, Warung PL, omgeven door controverse, aast op een sleutelpositie, wordt het zoeken naar integriteit en transparantie een centrale kwestie.

Of laat Oma Simons zich meesleuren in het eerste schandaal dat de nieuwe regering zal raken?

En het wordt nog interessanter: als Bronto niet mag meedoen dan komt een leuke plek vrij voor ABOP. Wat gaat ABOP doen met deze vrij gekomen plek?

Het onderzoek naar Bronto Somohardjo

Het leven van Bronto Somohardjo (en dus ook Warung PL), is recentelijk onder een vergrootglas geplaatst nadat minister van Financiën & Planning, Stanley Raghoebarsing, de procureur-generaal, Garcia Paragsingh, heeft gevraagd om een diepgaand onderzoek naar het CLAD-rapport over het ministerie van Binnenlandse Zaken te initiëren.

Dit verzoek is inmiddels bevestigd door de Communicatie Unit van het Openbaar Ministerie, die aangeeft dat ze het verzoek officieel in behandeling hebben genomen.

Bronto Somohardjo, die vorig jaar zijn rol als minister ter beschikking stelde en zelf om een CLAD-onderzoek vroeg, blijft overtuigend in zijn stelling dat er niets aan het licht is gekomen wat wijst op corruptie of persoonlijk gewin.

Hij beschouwt het onderzoek dan ook als een routineopgave, eerder dan een indicatie van daadwerkelijke beschuldigingen en benadrukt zijn openheid voor alle vragen van de publieke en mediainstellingen. “Ik heb niets te verbergen,” verklaart hij zelfverzekerd.

De belofte van Oma Simons: “kinki systeem” en geen “Friends en Family”

Tegen deze achtergrond hangt de belofte van Oma Simons als een test van haar politieke toevlucht. Haar plechtige belofte om geen personen met een discutabel verleden of heden in haar kabinet toe te laten, heeft de hoop op een schone lei en nieuwe ethische standaard gevoed.

Echter, in de politiek, waar idealen vaak in conflict komen met pragmatisme, kan het vormgeven van een coalitie vereisen dat er enkele moeilijke beslissingen moeten worden genomen.

Simons moet navigeren door deze lastige politieke wateren. De vraag is: zal ze voet bij stuk houden of zal ze besluiten dat Somohardjo’s toetreding een acceptabel compromis is, gezien zijn verweer en het ontbreken van tastbaar bewijs van misstanden?

En hoe beïnvloedt de aanwezigheid van Pertjajah Luhur, de partij van Somohardjo, Warung PL, met hun cruciale twee zetels in de nieuw te vormen coalitie, haar beslissing?

Een breder speelveld van verantwoordelijkheid

Deze beslissing gaat niet alleen over de carrière van één politicus, maar symboliseert de algehele richting waarin de regering-Simons zal bewegen. Wordt ethisch leiderschap gehandhaafd of beïnvloedt politieke druk het beloningssysteem voor kandidaten met schimmige achtergronden?

Voor veel burgers zou de toegang van Bronto Somohardjo tot de regering suggereren dat beloften, zelfs die van Suriname’s hoogste ambtenaar, onderhandelbaar zijn. Het zou kunnen wijzen op een patroon van politieke toegevingen die de hoop op werkelijk hervormde en integere governance de pas afsnijden.

Maar als Simons stug vasthoudt aan haar criteria, kan dat het begin zijn van een nieuw tijdperk, waarin integriteit niet alleen een marketingstrategie is, maar een fundamenteel principe van de rechtenstaat.

Conclusie

Simons’ reactie op deze kwestie zal helderheid brengen over hoe zij de verhouding tussen politieke opportuniteit en ethisch handelen ziet. Ze bevindt zich op een cruciaal kruispunt, waar nationale verwachtingen en politieke allianties op gespannen voet staan. Suriname kweekt hoop, scepticisme en nieuwsgierigheid over de toekomstige politieke cultuur en waar het naar moet streven.

Met de wereld die toekijkt, of op zijn minst de kritische ogen van de Surinaamse bevolking, zal de keuze van Simons verdere implicaties hebben dan alleen de prestaties van een regering.

Het vertegenwoordigt per slot de geloofwaardigheid van beloftes gedaan aan een volk dat hoopt op verandering na jaren van inconsistenties en uitdagingen. Trajecten van verandering beginnen vaak bij ene beslissing — deze beslissing zou wel eens een blauwdruk kunnen zijn voor de politieke toekomst van Suriname.

Het lijkt erop dat de rol van de PL nu marginaler wordt en dat Oma Simons een stevige stok heeft om te slaan zodat de huichelaars in de coalitie te boodschap van haar voor eens en voor altijd in hun oren knopen. Als de Iron Oma zingt dan zou men moeten luisteren.

Gaat de grootaandeelhouder van Warung PL, Bronto Somohardjo nu wel of niet luisteren? Mag hij wel of niet meedoen?

Want als hij niet meedoet, mag Bravo van ABOP wel meedoen? Bravo heeft een besproken verleden en  mag nu ook niet meedoen.

Maar als Bronto niet mag meedoen dan komt een leuke plek vrij voor ABOP. Wat gaat ABOP doen met deze vrije plek?

Dr. Ashwin Ramcharan RO