GFC NIEUWS- De huidige Covid-19 crisis leert ons dat ook Suriname niet bespaard blijft van virussen en epidemieën.
We zijn er altijd vanuit gegaan dat Suriname een gezegend land is, wat inderdaad het geval is gelet op de natuur, natuurlijke grondstoffen, minimale natuurrampen en een diverse bevolking die in harmonie met elkaar leeft. Toch moeten we realistisch blijven.
Ook toen de uitbraak van Covid-19 in China en de Europa vergevorderd was, dachten we dat het een ver-van-mijn-bed-show was. En pas toen de eerste meldingen van onze buurlanden bekend werden, vroegen velen zich af; wat als Surinamers besmet raken?
De grenzen bleven lange tijd open en het leek alsof we uitkeken op de eerste besmette persoon. En ja, het was raak. Na het eerste geval brak paniek uit. Vele winkels sloten hun deuren, prijsopdrijving (mede door de koers), burgers die aan het hamsteren waren, etc.
Wanneer burgers niet tijdig informatie krijgen over een pandemie, gebeurd dit. Door het sluiten van openbare activiteiten leven vele mensen nu in onzekerheid. Ze hebben geen inkomsten bron, terwijl ze nog elke dag voeding voor hun gezin op tafel moeten zetten. Er zijn vaste lasten die zij moeten betalen, zoals hypotheken, die verstrekkende gevolgen hebben, indien zij daaraan niet voldoen.
Er is vanaf eergisteren, zondag 29 maart, een partiële lockdown afgekondigd. Een goed besluit van de Vader des Lands. De politie en militairen zullen dus optreden tegen mensen die in overtreding gaan. Dit geeft een beter veiligheidsgevoel.
Het lijkt er zelfs op dat er minder roofovervallen zijn.
Want de onderwerpen die ons de afgelopen periode bezig hebben gehouden, zoals berovingen, aanrijdingen met zwaargewonden of tekort aan benzine, etc. zijn nu overschaduwd door Covid-19.
Door de veiligheidsmaatregelen die zijn aangekondigd, en nota bene toegejuicht moeten worden, is er echter een extra financiële druk op onder meer de staatskas, de gezinnen en de gezondheidszorg.
Bij dat laatste hebben we gezien dat er Cubaanse artsen zijn gehaald en de Covid-19 om ons te helpen met deze strijd. Een belangrijke vraag rijst hierbij; van waar komen de financiële middelen?
Na deze periode zullen we het horen.
We kennen allemaal het gezegde; een appeltje voor de dorst, dat we van kleins af aan leren. De uitbraak van Covid-19 en de economische crisis leert ons dit gezegde bij de daad te voegen. Niet alleen als burger maar ook op regeringsniveau.
De mens is dé belangrijkste schakel binnen de economie. En als deze schakel ziek is of in problemen zit, kan het compleet systeem uit elkaar vallen. We moeten het dus voorkomen. Elkaar de schuld geven, wie geld heeft en wie niet werkt niet.
Laten we uit deze gebeurtenissen leren om voor de toekomst een noodfonds op te zetten, zodat we elke situatie kunnen opvangen en gezamenlijk, zowel fysiek gezond als ook financieel gezond, uit problemen kunnen komen.
Mediacommissie PRO
