Steeds meer landen pakken zogenoemde homo-genezingstherapie aan, terwijl in Suriname deze praktijken soms voorkomen, vaak achter gesloten deuren.
GFC Nieuws onderzocht hoe deze aanpak werkt en waarom deskundigen waarschuwen dat het niet alleen zinloos is, maar ook schadelijk.
De roep om een verbod wordt daardoor sterker, zeker nu in Nederland nieuwe wetgeving is aangenomen.
Wat deze therapie precies inhoudt
Met homo-genezingstherapie, ook wel conversietherapie, wordt elke behandeling of religieuze of psychologische aanpak bedoeld die probeert iemands seksuele oriëntatie of genderidentiteit te veranderen of te onderdrukken.
Dit varieert van gesprekken en intensief gebed tot exorcisme, het slikken van middelen of zelfs aversietherapie.
Ook in Suriname komen deze vormen voor, vaak binnen religieuze groepen of in informele counseling.
Internationale medische organisaties zoals de World Medical Association stellen dat conversietherapie niet werkt en berust op de aanname dat LHBTI-identiteiten een afwijking zouden zijn.
Volgens deze organisaties kan de aanpak leiden tot depressie, angst, schuldgevoelens en langdurige psychische schade.
Nederlandse wetgeving als voorbeeld
In Nederland stemde de Tweede Kamer op 9 september 2025 in met een initiatiefwet van D66 en VVD die conversietherapie strafbaar maakt.
Het gaat om praktijkvormen die gericht zijn op het genezen of onderdrukken van homoseksualiteit of het veranderen van genderidentiteit.
De wet geldt vooral ter bescherming van jongeren en kwetsbare volwassenen en wordt gezien als een belangrijke stap richting bredere acceptatie.
Suriname blijft achter
Lifestyledeskundige Patricia Wong zegt aan onze redactie dat de discussie ook in Suriname serieus gevoerd moet worden. Volgens haar is het idee dat je iemand kunt omvormen een compleet misverstand.
Iemand die hetero is kun je ook niet homo maken, het kan gewoon niet.
Zij vindt het daarom logisch dat Suriname dezelfde koers kiest als Nederland en deze therapieën wettelijk verbiedt.
In Suriname zijn religieuze en culturele opvattingen vaak behoudend. Mensenrechtenrapporten laten zien dat LHBTQ-personen regelmatig te maken hebben met afwijzing en discriminatie, al ontstaat er de laatste jaren wat meer openheid.
Toch ontbreekt formele regelgeving rond conversietherapie volledig. Volgens Wong is het tijd dat dit verandert, zodat bescherming van alle burgers centraal komt te staan.
