Ongeveer tien tot twintig jaar geleden was het in Suriname een groot moment: kiezen welke opleiding je ging volgen.
In de kranten verschenen trots de ‘proficiat’-pagina’s vol foto’s van geslaagden. Studeren was dé weg naar een beter leven.
Maar de tijden veranderen. Tegenwoordig wordt het steeds moeilijker om met een normale baan als hoogopgeleide echt comfortabel te leven in Suriname.
Ja, het klopt nog steeds dat hoger opgeleiden gemiddeld meer verdienen dan lager opgeleiden.
In Nederland zien we bijvoorbeeld dat hbo-bachelors anderhalf jaar na hun afstuderen gemiddeld €3.204 bruto per maand binnenhalen, volgens de HBO-Monitor van Maastricht University. Na tien jaar werkervaring stijgt dat naar ongeveer €55.500 per jaar.
Zelfs daar is het verschil tussen mbo’ers en hbo’ers niet enorm groot: mbo’ers op niveau 2 en 4 verdienen tussen de €2.800 en €3.100 per maand. Op de lange termijn verdienen HBO’ers echter wel meer.
Maar zet je deze cijfers naast de realiteit in Suriname, dan wordt het pas echt pijnlijk zichtbaar.
Op vacaturesites in Suriname verschijnen steeds vaker fulltimebanen voor minimaal hbo-afgestudeerden met werkervaring met een maandsalaris van 15.000 SRD en soms zelfs lager.
Voor jarenlange studie en inzet levert het dus in verhouding bijzonder weinig op. Tijd en geld investeren in een dure opleiding weegt niet altijd op tegen het uiteindelijke salaris.
Daar komt nog bij dat wereldwijd een culturele verschuiving plaatsvindt. Steeds meer mensen hechten waarde aan vrije tijd en levenskwaliteit. Werken puur om te werken verliest aan populariteit.
Met salarissen die de inflatie amper bijhouden, vragen steeds meer jongeren zich af of al dat studeren eigenlijk nog wel de moeite waard is.
Foto ter illustratie.
Jennifer Atmo is hoofdredacteur bij GFC Nieuws en een echte Surinamekenner. Ze schrijft graag over lifestyle en entertainment en is daarnaast voorzitster van KIVC, een organisatie die zich inzet voor maatschappelijke thema’s.
Voor contact: jennifer@gfcnieuws.com of direct via WhatsApp.
