In een gezonde samenleving verwacht je een zekere mate van onderling vertrouwen, waarbij je kunt rekenen op elkaar en kunt afgaan op elkaars woord. Dat zouden de normen moeten zijn.
Surinaamse normen
Wat merken we in de Surinaamse samenleving, als we kijken naar het aantal bedriegers, leugenaars en opportunisten dat in de afgelopen periode van vijf jaar in de politieke arena is ontmaskerd? En naar dezelfde ontmaskerde personen die hoog van de toren blazen met hun eigen aanhang alsof er niks aan de hand is?
Bij confrontatie wordt dan gesmeten met verwijten dat andere politieke partijen ook zulke bedriegers etc. hebben. Alsof dat alles goed maakt.
Dat lijkt het nieuwe normaal te zijn: liegen en bedriegen. Daarom gelooft vrijwel niemand ook dat corruptie te bestrijden is.
Valse hoedanigheid
Tegenwoordig blijkt het onwenselijke nieuwe normaal een nieuwe dimensie te hebben gekregen, namelijk het aannemen van een valse hoedanigheid.
Dat wil zeggen dat je bijvoorbeeld een valse identiteit aanneemt om een onjuiste voorstelling van zaken in het leven te roepen met het doel om misbruik te maken van anderen.
Meerdere politici liegen over hun opleiding om indruk te maken op het electoraat en ze in hun voordeel te beïnvloeden.
De ene is Dr., de andere is een internationale deskundige en weer een andere heeft een MO opleiding, etc. “Soso ley.”
Dat blijkt het onwenselijke nieuwe normaal in Suriname te zijn geworden. “Soso syen.” “Besaram” (schaamteloos in het Hindoestaans).
Kinderen en kleinkinderen
Volwassenen zullen dit artikel misschien schouderophalend lezen en er niet bij stilstaan dat hun kinderen en kleinkinderen door ditzelfde milieu gevormd zullen worden.
Hoe zal zo een samenleving er over 10 jaren dan uitzien, zoals het nu voorstaat? Sodom en Gomorra? Echt schandalig.
Dit had gemakkelijk voorkomen kunnen worden en kan nu ook gecorrigeerd worden.
Een ieder die in de partijpolitieke leiding zit van een partij en zich voordoet alsof hij of zij een hogere opleiding dan de middelbare school heeft, dient onderzocht te worden. Zo simpel is dat.
Een keuze tussen Sodom en Gomorra enerzijds en anderzijds een samenleving gekenmerkt door vrijheid, gelijkheid, eerlijkheid, redelijkheid, rechtvaardigheid, sociaal vertrouwen, liefde en hoop, alsook andere mensenrechten.
Vandaar het PVP streven naar een Nieuwe Verheffende Orde in de Regelgeving om de gesomde waarden en normen duurzaam te herstellen.
Assoc. Prof. Dr. Roy I. Bhikharie, PhD (VZ) Progressief-Verheffende Partij
