INGEZONDEN– In tegenstelling tot andere contactberoepen, zoals kappers en masseurs, mogen bordelen niet open.
Dit is een van de maatregelen die de overheid doorvoerde in 2020 bij de uitbraak van het coronavirus in Suriname en door de huidige wordt gecontinueerd.
Ruim een week geleden, bij de verzachting van de maatregelen, werd wederom aangekondigd dat bordelen gesloten blijven, terwijl sekswerkers in een bepaalde behoefte voorzien en bij uitstek professioneel omgaan met hygiëne, om infectieziekten tegen te gaan.
Echter biedt de overheid geen ruimte voor een gesprek over hoe vormen van sekswerk – met voorzorgsmaatregelen – veilig uitgevoerd kunnen blijven worden. Hoogstwaarschijnlijk gaat men er vanuit dat prostitutie in Suriname verboden is.
Nog steeds wordt een commerciële sekswerker gezien als een hoer, iemand van lichte zeden, terwijl het een ‘bloeiende industrie’ is.
Commerciële sekswerkers zijn geen criminelen, maar mensen die zelfstandig hun inkomen verdienen. Schrijnend is dat sekswerkers niet alleen gediscrimineerd worden, maar dat zij ook buiten de corona-compensatieregelingen vallen. Al ruim een jaar kent deze groep grote financiële stress.
De overheid ondersteunt duizenden werklozen binnen de samenleving, maar niemand denkt aan de sekswerkers, die vanwege de coronapandemie hun inkomen kwijt zijn, vanwege de lockdown en sluiting van bordelen. Vrij ‘werken’ op straat gaat moeilijk, anders wordt je opgepakt door de politie.
Sekswerkers vormden al een groep die sterk geconfronteerd wordt met stigma, discriminatie en ongelijke behandeling, maar met de coronacrisis wordt dit extra ervaren.
L.M.
Publicatie van ingezonden stukken houdt niet in dat de redactie het eens is met de inhoud. Wenst ook u een ingezonden stuk te publiceren? Mail dit naar [email protected]
