“De kraak van de eeuw”, zo noemden in 2012 Nederlandse media de diefstal van zeven meesterwerken uit de Kunsthal in Rotterdam. Afgelopen zaterdag werd één van de werken, een Picasso, teruggevonden onder een boom in het Roemeense dorp Greci. Opluchting alom – tot de vindster zondag beteuterd moest bekennen dat zij voor het lapje was gehouden.
Tête d’Arlequin van Pablo Picasso, Matisse’s La Liseuse en Blanc et Jaune, Gauguin’s Femme devant une fenêtre ouverte, Zelfportret van Meijer De Haan, Waterloo Bridge, London en Charing Cross Bridge, London van Monet en Lucian Freud’s Woman with Eyes Closed: in amper twee minuten stonden die buiten de Kunsthal, waarna zij werden meegenomen naar een onbekende bestemming.
Instructies
Begin november ontving de Roemeens-Nederlandse schrijfster Mira Feticu een anonieme brief met aanwijzingen waar de Picasso kon worden gevonden. Feticu schreef een boek waarin zij de roof had gereconstrueerd; niet onlogisch dus, dat haar de eer gegund werd het schilderij terug te vinden.
“Ik volgde de instructies in de brief: 450 stappen vanaf een toeristisch punt, richting twee bomen met een rode markering. Alles klopte,” vertelt zij aan de NRC.
Vervalser
In de auto wordt de vondst, verpakt in een in plastic gewikkeld mapje, voorzichtig geopend en het doek vergeleken met een printje: “Toen ik het zag, begon ik te huilen. Het leek wel heel veel op de Picasso, al ben ik geen expert”, aldus de NRC.
Kort daarna viel het doek. Experts zien meteen dat het een vervalsing is. De “teruggave” is een publiciteitsstunt van het Antwerpse theatergezelschap Berlin.
Zij wilden hiermee aandacht vragen voor het project True Copy, een voorstelling rond de Nederlandse meestervervalser Geert Jan Jansen.
Yves Degryse & Bart Baele, de mannen achter Berlin, wilden met dit trucje Tête d’Arlequin als echt “terugbrengen” maar schrokken van de internationale ophef die de vondst veroorzaakte. Geert Jan Jansen heeft tientallen jaren ontelbare uitstekende vervalsingen geschilderd, falsificaties die zelfs door de ‘echte’ schilders voor hun eigen werk werden aangezien.
Berlin bood excuses aan Feticu en zwijgt verder over het incident, tot er een goed gesprek met haar is geweest “om alles te duiden.”