Een open brief van een jonge NPS’er

GFC NIEUWS- De laatste periode komt mijn politieke partij, de Nationale Partij Suriname, vaker negatief in het nieuws.
Er worden uitspraken gedaan alsof er geen jongeren zijn in de partij, en dat alle jongeren verdwenen zijn. Ik wil niet ingaan op het onnodige, en ik kan alleen mijn ervaring delen als lid van de partij, want ik zit in geen enkele bestuur of structuur van de partij aangezien functies en posities mij niet interesseren.
De leuze vernieuwing, verjonging en verbetering is mijn bedenking geweest, waaraan ik een bepaalde visie had gekoppeld. Vandaar dat ik het nodig acht om mijn verhaal te delen.
Ik ben geen onbekende binnen de Surinaamse gemeenschap, maar ik ben wel dol op mijn privacy en je zult me niet gemakkelijk op de voorgrond zien.
Suriname heeft mij als het ware zien opgroeien, oef wat een proces. Ik ben sedert mijn 12e jaar actief in organisaties op nationaal en internationaal niveau en heb mij heel jong beziggehouden met een aantal projecten. De meeste mensen kennen mij als activist, maar wat kan ik zeggen? Ik ben heel erg introvert, iets dat de 19-jarige Sharona niet in woorden kon formuleren.
Maar nu ik mezelf beter heb leren kennen en mezelf heb ontdekt, kan ik met zekerheid vaststellen dat ik altijd een idealist ben geweest.
Ik zit al een paar jaren in de Nationale Partij Suriname, een bewuste keuze die ik heb gemaakt ondanks ik diverse aanbiedingen heb gekregen van andere politieke partijen. Mijn voorzitter en ik zijn het niet altijd eens met elkaar, we hebben vaker diverse inzichten.
Er is zelf een periode geweest waarbij ik mij heb terug getrokken zonder dat in de media te publiceren, omdat ik vond dat mijn persoonlijke innovatieve visie waarschijnlijk niet erbij zou passen. Ik heb niet voor de partij gekozen om een positie of voor de aandacht, want ik heb mijn bijdrage op diverse vlakken geleverd voor de partij zonder daar waardering voor te vragen.
Ik heb initiatieven als jongere van de partij genomen om honderden jongeren en ouderen naar de partij toe te trekken, projecten uit te voeren. Daar mag men de voorzitter zelf over vragen.
Maar desondanks heb ik nog steeds hoop, geloof en vertrouwen in de Nationale Partij Suriname en haar voorzitter. Men zegt elke huis heeft zijn eigen kruis, dus stel ik mij voor dat het ook zo is in politieke partijen.
Meneer Rusland is iemand met wie je altijd kan praten, hij geeft jongeren zoals mij de kans om initiatieven te nemen. Die ondersteuning heb ik altijd gehad, dus denk ik niet dat anderen die wel functies hebben in de partij dat niet zouden krijgen.
Wil je de partij verbeteren, vind ik dat wij ook bij onszelf moeten beginnen. Om alle jongeren onder een kam te scheren is oneerlijk naar hardwerkende jongeren toe zoals ik. We zijn misschien niet op de voorgrond, maar we werken naar een visie toe en dat is een betere Suriname voor elke burger. Dat is ook de reden waarom de mensen en de jongeren die ik naar de partij toe heb getrokken geloof hebben in mij en in mijn keuze.
Mijn eigen teamleden ondersteunen mij door dik en dun omdat ze vertrouwen hebben in mijn visie en mijn keuze. Dus indirect is dit ook een belediging naar de mensen die mij hebben bijgestaan in activiteiten die ik heb uitgevoerd voor de partij. Maar gelukkig is mijn leuze de laatste jaren geweest “power does not speak it acts”. Dus mijn boodschap is eerder bestemd voor de mensen die de partij willen joinen.
Ik kan jullie vertellen dat we niet een perfecte partij zijn, maar we staan open voor eenieder. Je krijgt de ruimte om initiatieven te nemen, uiteindelijk wordt een partij gevormd door de kwaliteit van haar kader. Willen we Suriname een betere land maken, moeten we dat samen doen.
Ik heb een visie als burger van dit land, want ik ben eerst nationalist en dan NPS’er. Trouwens elke welmenende NPS’er is een nationalist in hart en nieren. Zo heb ik het altijd gezien.
Ik geloof dat alle burgers van dit land een gelukkig leven verdienen, waarbij zij welvaart en welzijn ervaren. Alleen ben ik altijd een beetje anders geweest en vind ik dat je veel voor je land kan doen zonder dat je in de spotlight hoeft te zijn.
Als groentje in de groene partij weet ik dat verandering niet in een keer kan komen, maar ik kijk alvast naar wat ik kan doen om mijn land beter te maken.
Dus het sprookje dat er geen jongeren zijn in de partij of dat we allemaal weg zijn, kan ik naar het rijk der fabelen verwijzen.
Sharona Lieuw On