Wie door de bossen van Suriname dwaalt merkt al snel dat ze meer zijn dan alleen een plek vol groen. Ze vormen een levend geheel, een wereld waar kleurige bloemen en bijzondere planten samen een uniek ecosysteem vormen.
Voor veel bezoekers is de verleiding groot om zo’n opvallende bloem of zeldzaam plantje mee naar huis te nemen. Maar binnen verschillende gemeenschappen in het land geldt dit als een ongeschreven regelbreuk.
Inheemse en marrongemeenschappen beschouwen planten en bomen niet als levenloze objecten, maar als wezens met een eigen energie.
Het idee is dat je niet zomaar iets uit het bos meeneemt. Eerst moet je toestemming vragen, vaak door een kort ritueel of gebed.
Volgens bewoners in onder meer Boven-Suriname gaat het niet om bijgeloof, maar om respect voor de natuur en haar evenwicht.
Wie deze regels negeert, zou volgens de overlevering te maken kunnen krijgen met tegenslag of ziekte.
Los van deze spirituele kant is er ook een praktische reden om niet te plukken. Sommige soorten groeien alleen in specifieke gebieden en zijn kwetsbaar voor verstoring.
Wanneer bezoekers massaal bloemen of planten meenemen, kan dat leiden tot het verdwijnen van bepaalde soorten.
Natuurgidsen en ecologen waarschuwen dat zelfs een enkele plukactie op de lange termijn gevolgen kan hebben voor de biodiversiteit.
De boodschap is helder: laat het bos zoals je het aantreft. Geniet van de kleuren en geuren, maak foto’s als herinnering, maar laat de natuur intact.
In Suriname is het bos geen decor, maar een levend wezen dat respect verdient.