De afgelopen 10-20 jaar is de populariteit van fietstochten enorm toegenomen, net als het aantal langeafstandsavonturiers dat hun zinnen heeft gezet op Zuid-Amerika. Nu de meeste landen op dit uitgestrekte continent zijn overgegaan van militaire dictaturen naar democratie en vrijheid, biedt Zuid-Amerika een toevluchtsoord tegen de onzekerheid of overbevolking die een groot deel van de wereld vandaag de dag kenmerkt. Vanuit Suriname kun je bovendien gemakkelijk op je fatbike de volgende fietstochten afleggen!
Alto de Letras in Colombia
Heb je je ooit afgevraagd hoe Colombiaanse wielrenners als Nairo Quintana zich bij de elite van de wielrenners ter wereld hebben aangesloten? Het enige wat je hoeft te doen is naar een topografische kaart van hun achtertuin te staren. Alto de Letras staat bekend als de zwaarste fietsklim in Colombia – het is opgenomen in de Vuelta a Colombia en is een van de langste verharde beklimmingen ter wereld. Het begint in het kleine stadje Mariquita en stijgt bijna 3200 meter over 80 km naar de Páramo de Letras-pas. Laat je niet misleiden door de gemiddelde helling van 4%, een groot deel van de klim is 6-9%, met stukken van 10%+, maar er is elke paar km een korte afdaling waarin je op adem kunt komen en je afvraagt wat ik in hemelsnaam aan het doen ben, vooral als je niet op een elektrische bakfiets deze tocht maakt…
Aconcagua in Argentinië/Chili
De grootste grensovergang tussen Argentinië en Chili ligt op slechts 20 km van de top van Aconcagua, de hoogste piek in het Andesgebergte met 6960 meter. Een fatbike kopen voor je aan deze route begint raden we zeker aan! Beginnend aan de Argentijnse kant in het dorp Uspallata, klim je geleidelijk 1200 meter over asfalt naar de grens bij Las Cuevas, waar de meeste fietstoeristen overnachten, voordat je aan de Chileense kant afdaalt op een spectaculaire afdaling van 2350 meter met 29 haarspeldbochten naar het stadje Los Andes.
Probeer een dag te kiezen waarop een heldere hemel wordt voorspeld, zodat je een glimp kunt opvangen van de almachtige Aconcagua bij km 72. De nadelen zijn dat dit een drukke snelweg is met verschillende tunnels en onvoorspelbare wind en weer, dus warme reflecterende kleding en verlichting zijn een must, plus je zult een ritje moeten maken door de Tunnel Cristo Redentor bij de grens, die fietsers niet mogen gebruiken.
Dodenweg in Bolivia
Legendarisch als ’s werelds gevaarlijkste weg totdat er in 2006 een geasfalteerd alternatief werd voltooid, trekt “El Camino de la Muerte” jaarlijks duizenden sensatiezoekende mountainbikers. Deze weg begint buiten de Boliviaanse hoofdstad La Paz bij de La Cumbre Pass en een hoogteverschil van 4650 meter (15250 voet), en is nu breder en relatief veiliger, grotendeels onverhard, en daalt bijna 3500 meter (11500 voet), van de Andes naar het Yungas-regenwoud ver daaronder, in 63 huiveringwekkende kilometers.
In het verleden gingen er elk jaar talloze levens verloren toen voertuigen (met name bussen) over de randen van de 3000 voet hoge kliffen langs de weg raasden. Helaas hebben ongeveer 25 fietsers hetzelfde lot ondergaan. Voor mensen met een zwak hart en een gezond verstand biedt Gravity Bolivia dagelijks professioneel begeleide afdalingen aan. Het bedrijf adviseert om de weg niet te berijden tijdens het regenseizoen van half december tot begin maart, wanneer er sprake is van stortbuien, mist, wegspoeling en andere gevaren.