“Het lot van Suriname is bezegeld in de nationale eenheid. Wij moeten in deze veranderende wereld, zoals elke andere natie, zelfstandig een aantal keuzen maken voor nationale opbouw en voor internationale samenwerking. De eenzijdige bilaterale afhankelijkheid moet in het nieuwe wereldbestel plaats maken voor een veelzijdige wereldwijde onderlinge afhankelijkheid”, zei Winston Caldeira, keynote spreker tijdens de Srefidensi Lezing van het Nationaal Informatie Instituut (NII) maandag in de Congreshal.
De inleider ging in zijn redevoering met als thema ‘’Eenheid en Solidariteit’’ in op het recente verleden vanaf de afkondiging van Srefidensi: dus van 1975 tot 2017, de huidige situatie nu in 2017, i.h.b. de uitdagingen waarvoor wij staan en onze toekomst als natie.
“Nationale vooruitgang vereist hard werken in nationale eenheid, in solidariteit en offervaardigheid. Dat zijn essentiële voorwaarden. Het gaat immers bij maatschappelijke ontwikkeling niet alleen om economische groei, maar om duurzame breed gedragen ontwikkeling, waarbij de mens centraal dient te staan”, zegt Caldeira.
Hij wees erop dat door premier Arron in 1974 volkomen terecht het moedige en juiste besluit werd genomen om het aanbod van Nederland voor onze staatkundige zelfstandigheid met beide handen aan te grijpen. “Er is na de onafhankelijkheid gelukkig geen etnische strijd of achterstelling geweest van welke groep dan ook. Dit ondanks de misleidende acties en hetze vanuit de oppositie toen. Integendeel zijn wij gegroeid in verdraagzaamheid en wederzijds respect”, vindt de inleider.
Hij meent dat de periode 1980-1987 ten onrechte door de pers negatief wordt aangeduid als “de tachtiger jaren”. Juist in deze periode werd een progressieve basis voor een nieuw ontwikkelingspad ingezet voor, met doorbreking van etniciteit, bevordering van decentralisatie, meent Caldeira.
Suriname heeft volgens hem in zijn streven om vooruitgang te boeken te worstelen met enkele uitdagingen. “Gelukkig is het land bezig zich te ontworstelen van zaken die ons achterhouden. Maar gelukkig is ons volksbewustzijn gegroeid en in de 42 jaren Srefidensi hebben reeds vele Surinamers zich ontworstelt van de buitenlandse en binnenlandse manipulatie, die gericht is op het ondermijnen van het geloof in eigen kunnen”, vindt Caldeira.
Caldeira noemde enkele concrete actiepunten om ons land naar een hoger ontwikkelingsniveau te tillen. Deze zijn:
– Positieve vorming, vooral van onze jongeren, door beter onderwijs en volksontwikkeling, gericht op een sterker nationaal bewustzijn van eenheid van gemeenschappelijk belang, en op vergrote capaciteit, kennis en vermogen om beter te voorzien in ons bestaan
– Werkgelegenheid en inkomenskansen met verhoging van de arbeidsproductiviteit, o.a. door vermindering van het aantal verborgen werkloze landsdienaren en overige dienstverleners, door benutting van landbouwarealen, met tegelijk stimulerende maatregelen zoals compensatie, decentralisatie, omscholing.
– Diversificatie van onze economie, door sterke bevordering van de duurzame productie: agrarische en agro-industrie, houtverwerking i.p.v export van rondhout, import gebaseerde industrie, toerisme, ICT en overige dienstverlening
– Aanpak ter uitbanning van corruptieve praktijken, en crimineel gedrag
– Een samenhangend bevolkingsbeleid voor Immigratie vanuit Nederland, Haiti, Brazilië, China en gekoppeld aan stimulerende maatregelen
– Constructieve samenwerking tussen de coalitieregering en de parlementaire oppositie.
“Wij kunnen niet alles voorzien wat op ons zal afkomen, maar de zaken die wij kunnen voorzien vereisen studie, dialoog en maatregelen”, aldus de inleider.(GFC)