Bruine bonen: klassieker blijft geliefd, maar de inhoud verandert mee met de tijd

Bruine bonen

In Suriname is het bijna een ritueel: ergens in de week dampen er bruine bonen op tafel, vaak geserveerd met witte rijst en pittige bijgerechten.

Het is meer dan een maaltijd, het is een stukje cultuur, familie en herinnering. Maar één vraag blijft de tongen losmaken: met of zonder zoutvlees?

Voor oudere generaties is het simpel: zonder zoutvlees is het geen echte bruine bonen. De zilte smaak, het uitkoken in meerdere wateren, het knapperige randje aan het eind, het hoort erbij, net als sambal en zuurgoed.

“Mijn oma maakte het altijd met zoutvlees en kip,” vertelt een dertiger uit Kwatta aan GFC Nieuws Lifestyle. “Dat is voor mij de echte smaak van thuis.”

Toch kiezen steeds meer mensen, vooral jongeren en gezinnen met kleine kinderen, bewust voor een andere aanpak.

Niet alleen vanwege de prijs van zoutvlees die de afgelopen jaren flink is gestegen, maar ook vanwege gezondheid en levensstijl.

Mager kippenvlees, gerookte kip of zelfs tempé worden als alternatieven gebruikt. En dat bevalt verrassend goed.

Op sociale media delen Surinaamse thuiskoks massaal hun eigen varianten. Van vegan versies met kokosolie tot moderne interpretaties met bonen uit blik en verse selderij. De smaak blijft, maar de aanpak verandert.

Één ding verandert niet: bruine bonen blijven een bindmiddel tussen generaties. Of het nu uit traditie is of uit vernieuwing, het gerecht blijft overeind als een van de meest herkenbare smaken van Suriname.