INGEZONDEN– Een vrouw krijgt een klap van haar man. Ze vertelt het aan een vriendin. Die zou het absoluut niet pikken en zegt: ‘als het mij was overkwamen, was ik meteen weg. Niemand komt aan mijn lijf. Dat pik ik niet.’ Maar zo makkelijk is het niet; althans dat blijkt uit de praktijk.
De cijfers liegen er niet om. Wereldwijd heeft een op de drie vrouwen tenminste één keer in haar leven geweld ervaren.
Verder blijkt uit recente data dat bijna de helft van de Caribische vrouwen die zijn ondervraagd in 5 Caribische landen, te maken heeft gehad met ten minste één vorm van geweld, namelijk: lichamelijk, geestelijk, financieel en seksueel.
Ook intiem partnergeweld (lichamelijk, geestelijk, financieel, seksueel) komt aan de orde, de percentages zijn verschillend.
In Grenada en Jamaica is dat 39%, in Trinidad en Tobago 44% en in Suriname 48%, liet het Bureau Gender Aangelegenheden Suriname (BGA) enkele maanden geleden weten.
Het geweld zou alleen maar zijn toegenomen tijdens de coronapandemie.Maar waarom gaan deze vrouwen gewoon niet weg? Waarom stoppen ze niet met die toxic relatie.
Veelal krijgen vrouwen de schuld dat ze van die mishandeling houden en daarom blijven, maar is het echt zo simpel?
Vaak is er sprake van een afhankelijkheidsrelatie: financieel, ze hebben geen dak meer boven hun hoofd als ze weggaan, angst dat het nog erger wordt, bang om alleen te zijn, de kinderen hebben dan geen vader meer thuis.
Als vrouwen zo afhankelijk zijn en daar komt geweld bij dan zie je meteen waardoor het ingewikkeld is om uit die geweldsituatie te stappen.
Uit onderzoek blijkt dat maar weinig vrouwen het geweld melden. Minder dan de helft vertelt het tegen een vriendin of arts, slechts 10% stapt naar de politie.
Iemand veroordelen heeft geen zin. We moeten begrijpen hoe het is gelopen, daar ligt de sleutel van de oplossing. Het vereist specialistische kennis.
Daarom zouden wij in Suriname veel meer moeten gaan doen op het gebied van bewustwording, maar meer nog specialistische begeleiding en heel belangrijk, de opvang van slachtoffers van huiselijk geweld.
UMA Suriname
Publicatie van ingezonden stukken houdt niet in dat de redactie het eens is met de inhoud. Wenst ook u een ingezonden stuk te publiceren? Mail dit naar [email protected]
