GFC NIEUWSREDACTIE- Frequent antibioticagebruik kan het risico op het ontwikkelen van inflammatoire darmaandoeningen voor volwassenen ouder dan 40 verhogen, volgens onderzoek gepubliceerd in het tijdschrift Gut.
De studie suggereert dat personen die antibiotica gebruiken voor darminfecties een hoger risico hebben, waarbij het risico 1-2 jaar na gebruik het grootst is.
Toenemend bewijs suggereert dat omgevingsfactoren waarschijnlijk betrokken zijn bij de ontwikkeling van inflammatoire darmziekte (IBD).
Wereldwijd hebben bijna 7 miljoen mensen de aandoening, waarbij dit aantal naar verwachting het komende decennium zal stijgen, zeggen de onderzoekers.
Een factor geassocieerd met IBD-risico bij jongere mensen is het gebruik van antibiotica, maar het is niet duidelijk of deze associatie ook van toepassing kan zijn op oudere mensen.
Om dit verder te onderzoeken, maakten de onderzoekers gebruik van nationale medische gegevens van 2000 tot 2018 voor Deense burgers van 10 jaar en ouder die niet waren gediagnosticeerd met IBD.
Tijdens deze periode werden ongeveer 36.017 nieuwe gevallen van colitis ulcerosa en 16.881 nieuwe gevallen van de ziekte van Crohn gediagnosticeerd. Over het algemeen was het gebruik van deze geneesmiddelen, vergeleken met geen antibioticagebruik, geassocieerd met een hoger risico op het ontwikkelen van IBD, ongeacht de leeftijd.
Maar oudere leeftijd werd geassocieerd met het hoogste risico. Degenen in de leeftijd van 10-40 jaar hadden 28% meer kans om te worden gediagnosticeerd met IBD; 40- 60-jarigen hadden 48% meer kans om dit te doen, terwijl 60-plussers 47% meer kans hadden om dit te doen.
De risico’s waren iets hoger voor de ziekte van Crohn dan voor colitis ulcerosa: 40% bij 10-40-jarigen; 62% onder 40-60-jarigen; en 51% onder de 60-plussers. Het risico leek cumulatief te zijn, waarbij elke volgende cursus een extra 11%, 15% en 14% verhoogd risico toevoegde, volgens de leeftijdscategorie.
Het hoogste risico van allemaal werd waargenomen bij degenen die 5 of meer antibioticakuren kregen voorgeschreven: 69% verhoogd risico voor 10-40-jarigen; een verdubbeling van het risico voor 40-60-jarigen; en een verhoogd risico van 95% voor personen ouder dan 60.
Timing leek ook invloedrijk te zijn, met het hoogste risico op IBD 1-2 jaar na blootstelling aan antibiotica, waarbij elk volgend jaar daarna geassocieerd werd met een verlaging van het risico.
Specifiek, onder 10-40-jarigen was het IBD-risico 40% hoger 1-2 jaar na het nemen van antibiotica in vergelijking met 13% 4-5 jaar later. De equivalente cijfers voor 40-60-jarigen waren 66% versus 21% en voor de 60-plussers 63% versus 22%.
Wat het antibioticumtype betreft, was het hoogste risico op IBD geassocieerd met nitroimidazolen en fluoroquinolonen, die meestal worden gebruikt om darminfecties te behandelen. Deze staan bekend als breedspectrumantibiotica omdat ze zich zonder onderscheid richten op alle microben, niet alleen op degenen die ziekte veroorzaken.
Nitrofurantoïne was het enige antibioticumtype dat op geen enkele leeftijd geassocieerd was met IBD-risico. Smalspectrum penicillines werden ook geassocieerd met IBD, hoewel in veel mindere mate. Dit voegt gewicht toe aan het idee dat veranderingen in het darmmicrobioom een sleutelrol kunnen spelen en dat veel antibiotica het potentieel hebben om de samenstelling van microben in de darm te veranderen.
Dit is een observationele studie en kan als zodanig geen oorzaak vaststellen. Evenmin was informatie beschikbaar over waar de medicijnen voor waren of hoeveel van hen patiënten daadwerkelijk namen, merken de onderzoekers op.
Maar er zijn enkele plausibele biologische verklaringen voor de bevindingen, suggereren ze, die de natuurlijke vermindering van zowel de veerkracht als het bereik van microben in het darmmicrobioom benadrukken die verband houden met veroudering, welke antibioticagebruik waarschijnlijk zal verergeren.