OPINIE- Zowel bij Surinamers in het thuisland als bij degenen die in Nederland wonen, is er een aanzienlijke ruimte voor bijgeloof.
Het is een fascinerend aspect van de cultuur, waarbij, bij het ontbreken van een rationele verklaring voor vreemde paranormale verschijnselen, men al snel aanneemt dat deze te wijten zijn aan kwade geesten of andere bovennatuurlijke entiteiten.
Opmerkelijk genoeg, nemen zelfs beleidsmakers dit bijgeloof serieus. Dit was bijvoorbeeld te zien bij incidenten op scholen waar leerlingen onverklaarbare aanvallen kregen en flauwvielen.
Ministers en schoolleiders hebben zelfs publiekelijk de media benaderd om te verklaren dat deze gebeurtenissen het werk van geesten zouden zijn.
In het algemeen lijken Surinamers vaker bang te zijn voor geesten dan Nederlanders, die dergelijke situaties vaak met meer nuchterheid en scepsis benaderen. Dit verschil in perceptie is niet alleen fascinerend, maar benadrukt ook de diversiteit van culturele overtuigingen.
Het advies dat ik graag zou willen geven aan mijn landgenoten, is om zich meer te richten op de levenden dan op de overledenen.
Immers, het zijn de levende mensen die potentieel kwaad kunnen doen, niet degenen die al begraven zijn of gecremeerd.
Dus als er een noodzaak is om angstig of op je hoede te zijn, richt die dan op de levenden. Overmatige vrees voor het bovennatuurlijke kan afleiden van de realiteiten en uitdagingen van het dagelijks leven.
R. Pinas
DISCLAIMER: Publicatie van opiniestukken houdt niet in dat GFC het eens is met de inhoud
