Advocaat Antoon Karg steunt oproep VSB: Overhaaste invoering Nieuw Burgerlijk Wetboek brengt samenleving schade toe

De oproep van de Vereniging Surinaams Bedrijfsleven (VSB) om het in werking treden van het Nieuw Burgerlijk Wetboek uit te stellen, is volgens advocaat Antoon Karg het juiste signaal.

Karg wijst erop dat de rechtspraak en rechtspleging ernstig zijn ontwricht door een overhaast en onvolledig wetgevingsproces, waarvan de kosten grotendeels op de schouders van onder meer de advocatuur zijn terechtgekomen.

Volgens Karg is zelfs de voorhoede van juridische professionals nog niet klaar voor de invoering en toepassing van de nieuwe regelgeving.

“Laat staan dat personen die niet beroepsmatig de wet bestuderen de maatschappelijke en economische gevolgen kunnen overzien,” stelt hij.

Karg vergelijkt het proces met de invoering van het nieuwe Burgerlijk Wetboek in Nederland, dat begon in 1948 onder de Commissie Meijer en pas decennia later grotendeels werd afgerond.

“Te denken dat wij in enkele maanden een transitie kunnen maken, is een miskenning van de noodzakelijke rechtsontwikkeling en scholing,” benadrukt de advocaat.

Hij wijst ook op de grote risico’s die de nieuwe regelgeving met zich meebrengt, onder andere voor de financieringspraktijk van vastgoed.

“De nieuwe executieprocedures dreigen zonder voldoende voorbereiding te leiden tot chaos, waarbij gewone burgers het slachtoffer kunnen worden van juridische valkuilen die zij niet kunnen doorgronden.”

Een van de grootste zorgen van Karg is dat de implementatie de ongelijkheid in de samenleving vergroot. “Superkapitaal kan zich bewapenen met kennis van ondoorzichtige nieuwe regels, terwijl gewone burgers rechteloos achterblijven.”

Volgens Karg is het pijnlijk dat het bedrijfsleven het voortouw moet nemen in het uitspreken van deze bezorgdheid, terwijl veel juridische beroepsgroepen zwijgen.

Hij erkent dat er noodzakelijke moderniseringen in de wetsproducten zitten, maar benadrukt dat er geen enkele noodzaak is om deze wijzigingen overhaast door te voeren, zeker niet voorafgaand aan belangrijke volksraadplegingen.