Aangifte tegen president-commissaris EBS en eigenaar OLIBIS NV

GFC NIEUWS- Enkele burgers en vertegenwoordigers van politieke organisaties doen vandaag aangifte tegen de president-commissaris van de Energie Bedrijven Suriname (EBS), Andy Rusland, en Otmar Sibilio, directeur van OLIBIS NV.
Volgens de aangifte zouden die twee zich mogelijk schuldig hebben gemaakt aan overtreding van de Anti-Corruptiewet en zou de EBS enorm zijn benadeeld.
De aanmerkelijke kans bestaat dat naast vernoemde personen mededaderschap, dan wel medeplichtigheid van anderen in deze zaak tezamen en in vereniging vereist moet zijn geweest voor realiseren van de grootschalige benadeling van de EBS en/of de Staat. Een en ander zal uit het strafrechtelijk onderzoek nader blijken, staat vermeld op de aangifte.
De financieel belabberde positie van de EBS en de zwakke bestuursstructuren ten gevolge van partijpolitieke bemoeienis binnen de EBS biedt kwaadwilligen de mogelijkheid om hier misbruik van te maken.
De wijze waarop dit wordt gedaan komt neer op het volgende:
a. Er wordt een openbare aanbesteding gehouden van een investeringsproject, bijvoorbeeld de aanschaf van een nieuwe generator of een centrale. Aan deze aanbesteding doen verschillende internationale partijen mee. Na de evaluatie van de offertes wordt de best scorende partij geïdentificeerd. Met deze partij wordt vervolgens de onderhandelingen opgestart.
b. Het is gebruikelijk dat deze partij van de EBS om een betalingsgarantie vraagt. De EBS geeft vervolgens aan dat het bedrijf vanwege de financiële situatie niet in staat is met een dergelijke garantie op de proppen te komen. Aan de kandidaat-winnaar wordt gevraagd of deze het project niet wilt financieren d.w.z. dat deze het geld leent aan de EBS en de EBS deze vervolgens in termijnen plus rente terugbetaalt.
c. De kandidaat-winnaar zal dan aangeven dat dit niet mogelijk is, aangezien een dergelijke constructie niet gangbaar is en er geen voldoende garanties zijn dat de EBS in staat zal zijn de (terug)betalingen te verrichten. De kandidaat-winnaar haakt dan af.
d. De volgende best scorende partij wordt dan benaderd en dezelfde strategie als hierboven vermeld wordt gevolgd. Dit doet men totdat men komt bij de partij (verder: Partij X) die men eigenlijk op het oog heeft.
e. Bij Partij X blijkt dan plots wel mogelijk te zijn een financiering af te spreken. Op grond hiervan wordt het project aan Partij X toegewezen.
f. De door Partij X aangeboden prijs ligt altijd een stuk hoger dan die van de laagst biedende. Dit wordt dan “gerechtvaardigd” door te stellen dat alleen Partij X kan voldoen aan alle eisen van de aanbesteding inclusief de mogelijkheid tot financiering.
g. Partij X besteedt het werk uit aan een andere partij zijnde de werkelijke leverancier. Hierop wordt tevens een marge gemaakt hetgeen de prijs nog meer verhoogd.
h. Partij X brengt in verband met de financiering rente bij de EBS in rekening. Het percentage van deze rente is exorbitant hoog en kan worden aangemerkt als een woekerrente.
De strategie die dus wordt gevolgd is (1) een aanbesteding organiseren wetende dat er geen financiële middelen ter beschikking zijn om te betalen, (2) best scorende partijen afwijzen op grond van het feit dat zij niet wensen te financieren, en dan (3) kiezen voor partij X omdat die zoals vooraf gearrangeerd wel met een financieringsvoorstel op de proppen komt.
Er is geen toets van doelmatigheid meer en de plicht van aanbesteding wordt moedwillig omzeild. De strategie van OLIBIS is om zich tussen de EBS en de “werkelijke” leveranciers te positioneren en dan gebruik te maken van haar connecties met de EBS. Het bedrijf is in feite een lege huls die puur wordt gebruikt om corruptie te faciliteren.
Als een leverancier zaken wil doen met de EBS, dan wordt zij verplicht met OLIBIS als partner samen te werken. OLIBIS verkrijgt het contract met de EBS en huurt de werkelijke leverancier dan in om het werk uit te voeren. OLIBIS heeft dan verder geen rol afgezien van ervoor waken dat het geld blijft binnenstromen, staat verder in de aangifte.
“Alle feiten wijzen er op dat er in deze sprake is van corruptie en wel het gunnen van werkzaamheden van tientallen miljoenen USD aan het bedrijf OLIBIS. Hierbij wordt misbruik gemaakt van de financieel slechte positie van de EBS om OLIBIS te kunnen selecteren omdat alleen dit bedrijf zogenaamd een financieringsoptie kan aanbieden. Hierdoor wordt effectief het gehele aanbestedingsproces omzeild,” wordt verder aangevoerd.
“De door de RvC en directie gepleegde handelingen leveren de EBS en in het algemeen Suriname grote schade op. Deze handelingen kunnen worden aangemerkt als oplichting en zijn tevens strijd met de Anticorruptiewet. Het vermoeden bestaat dat naast de beschreven casus, er sprake is van nog meer corruptiegevallen binnen de EBS welken beantwoorden aan delictsomschrijvingen van onder meer Titel XII en Titel XXII, Tweede Boek, Wetboek van Strafrecht (meer in het bijzonder artikel 278, 370, 371, 372. Door strafrechtelijk onderzoek kunnen de verantwoordelijke daders worden gestraft en het land grote kosten worden bespaard.”