ECD jaagt op hoge prijzen in winkels, maar werkt prijscontrole echt in Suriname?

Terwijl de Surinaamse overheid via de Economische Controle Dienst (ECD) ambtenaren op pad stuurt om prijsovertredingen te signaleren en winkels te sluiten, rijst de vraag of deze maatregelen daadwerkelijk leiden tot lagere consumentenprijzen in een grotendeels vrije markteconomie.

De ECD heeft de afgelopen maanden diverse supermarkten gecontroleerd en in sommige gevallen winkels gesloten die geen prijsaanduidingen hadden of prijzen kunstmatig hadden verhoogd, vooral bij basisproducten zoals knoflook, aardappelen en uien.

Hierbij werden goederen in beslag genomen en processen-verbaal opgemaakt.

Controles nodig stelt de overheid

De Surinaamse overheid stelt dat deze controles nodig zijn om prijsopdrijving tegen te gaan en consumenten te beschermen. Burgers worden aangemoedigd vermoedens van prijsopdrijving en hamsteren te melden bij de ECD.

Toch tonen internationale ervaringen dat prijscontroles – zoals maximale prijzen of directe ingrepen in markten – niet automatisch tot blijvende lagere prijzen leiden.

Economisch onderzoek laat zien dat controles vaak de marktdynamiek verstoren en op de lange termijn kunnen zorgen voor tekorten, lagere productkwaliteit of verschuiving van de handel naar informele markten.

Ervaring in het buitenland

Een bekend voorbeeld is Hongarije, waar de regering maximum marges op bepaalde voedingsmiddelen instelde om stijgende prijzen te beteugelen.

De maatregel werd uitgebreid toegepast bij basisproducten, maar heeft veel kritiek gekregen omdat het vooral buitenlandse retailers trof en door de Europese Commissie zelfs werd aangevochten wegens strijd met EU-wetgeving.

Historische cases zoals in Frankrijk tijdens de 18e eeuw en studies over prijsplafonds tonen aan dat hoewel ingrepen op korte termijn de schijn van stabiliteit kunnen geven, ze vaak leiden tot aanbodtekorten of stimulering van zwarte markten.

Wat betekent dit voor Suriname?

Suriname heeft een vrije markteconomie waarin prijzen normaal gesproken door vraag en aanbod tot stand komen.

Directe controles kunnen consumenten tijdelijk beschermen, maar zonder versterking van de marktwerking door meer concurrentie, stimulering van lokale productie en structurele maatregelen tegen inflatie, blijft het effect van controles vaak beperkt.

Consumenten en winkeliers blijven kritisch. Sommigen noemen de controles belangrijk voor transparantie, anderen vinden dat structurele economische problemen, zoals hoge invoerkosten en gebrek aan concurrentie, de echte oorzaak zijn van dure boodschappen.

Hoe dit beleid zich verder ontwikkelt, blijft een belangrijk thema in Surinaams economisch nieuws.