De moord op de Oekraïense vluchteling Iryna Zarutska houdt Amerika in zijn greep. De 23-jarige verhuisde in 2022 met haar familie naar de VS en werd bruut omgebracht tijdens een busrit in Charlotte op 22 augustus van dit jaar.
Maar opvallend genoeg blijft het voor een deel stil in een selecte groep mainstream mediahuizen, niet alleen in de VS, maar ook in Nederland.
Dat stilzwijgen leidt tot felle kritiek, onder anderen van Piers Morgan en Ben Shapiro, en nu ook van Donald Trump zelf.
In een video vanuit het Oval Office toont Trump foto’s van Zarutska en de verdachte, Decarlos Brown Jr. Hij noemt de steekpartij “evil” en “voorkombaar” en verwijt Democratische beleidskeuzes zoals cashless bail en lakse vervolging in Charlotte.
Trump belooft dat hij hardere maatregelen zal nemen tegen geweld en dreigt met het stopzetten van federale steun aan steden die de veiligheid niet op orde hebben.
Volgens critici is er bovendien sprake van onderdrukte beelden. Een bewakingsvideo zou Zarutska’s laatste momenten tonen, maar deze is nauwelijks door grote media verspreid.
Dat heeft geleid tot duizenden reacties online, variërend van woede over het gebrek aan menselijkheid tot beschuldigingen van bewuste censuur.
Conservatieve stemmen stellen dat er nauwelijks aandacht is omdat de dader een zwarte Amerikaan is en het slachtoffer een witte vluchteling.
Zij vergelijken dit met de massale berichtgeving rond George Floyd en Jordan Neely, waarbij juist racisme en witte daders centraal stonden.
Het Witte Huis verwijt de media eveneens selectieve verslaggeving om falende Democratische bestuurders uit de wind te houden.
Liberale commentatoren, zoals CNN’s Brian Stelter, noemen de ophef een door MAGA-figuren gecreëerde hysterie.
De steekpartij vond al plaats op 22 augustus, maar landelijke Amerikaanse media kwamen pas in beweging na 5 september, toen de video opdook.
Intussen groeit de verontwaardiging over de stilte. Niet alleen in de VS, maar ook in Europa vragen mensen zich af waarom zenders en kranten het verhaal grotendeels negeren.
Wat overeind blijft, is de vraag waarom zo veel media hun mond houden in een zaak die wereldwijd aandacht verdient.
