De strafzaak tegen voormalig directeur van het Directoraat Nationale Veiligheid (DNV), Daniëlla Veira, legt een pijnlijk probleem bloot dat veel groter is dan één verdachte of één incident.
Het gaat om de manier waarop macht in ons land keer op keer wordt misbruikt, vaak ten koste van gewone burgers, militairen of zelfs collega’s binnen het staatsapparaat.
Uit de verklaringen van oud-korpschef Roberto Prade blijkt dat Veira hem in de nacht van 15 op 16 april 2020 zou hebben gebeld met het verzoek politie-eenheden terug te trekken.
Het ging niet om een misverstand, maar om een bewuste beslissing waardoor zwaarbewapende mannen – die militair Rodney Cairo hadden vastgebonden en bijna hadden meegenomen – vrij spel kregen.
Wanneer iemand op zo’n hoog niveau kan bellen en de politie bevelen kan laten intrekken, is dat een voorbeeld van hoe macht wordt gebruikt om wetten en regels te buigen. Dat is gevaarlijk, want dan is de rechtsstaat niet meer voor iedereen gelijk.
Dispensatiebriefjes en dubbele standaarden
De situatie wordt nog ernstiger door de verklaringen van een tweede getuige: de dispensatiebriefjes die de gijzelnemers bij zich hadden waren niet officieel verstrekt, maar zouden persoonlijk door Veira zelf zijn ondertekend.
Terwijl gewone burgers tijdens de lockdown werden beboet omdat ze zonder toestemming buiten waren, konden deze mannen met een papiertje van “boven” vrij rondlopen.
Dit is een harde illustratie van hoe dubbele standaarden werken: regels gelden streng voor de burger, maar worden met gemak opzijgeschoven voor wie macht of connecties heeft.
Ontkennen en verschuiven
Veira heeft in de rechtszaal toegegeven dat ze Prade gebeld heeft, maar ontkent betrokkenheid bij de gijzeling. Ze spreekt van een “lopende inlichtingenoperatie”, maar die uitleg schuurt.
Want hoe valt te verklaren dat zwaarbewapende mannen een militair geblinddoekt en gekneveld probeerden mee te nemen? En waarom werd de politie teruggetrokken op het moment dat ze juist de burger moesten beschermen?
Dit doet denken aan een breder patroon in Suriname: machtige personen die eerst ontkennen, dan verschuiven, en uiteindelijk hopen dat de tijd de zaak wegspoelt.
Wat dit ons leert
Deze zaak laat zien dat misbruik van macht nooit een “foutje” is, maar een systeem waarin persoonlijke belangen zwaarder wegen dan recht en veiligheid.
Vandaag gaat het om een militair die gegijzeld werd. Morgen kan het om een journalist gaan, of een gewone burger.
Als de rechtsstaat iets moet bewijzen, dan is het dit: dat niemand, hoe hoog ook, boven de wet staat. Dat geldt ook voor een ex-directeur van DNV.
De vraag is of de Krijgsraad de moed heeft dit signaal af te geven. Want zolang machtige mensen wegkomen met hun daden, blijft misbruik van macht geen uitzondering, maar de regel.
Ben M.D.
