Wie in de ochtend langs de visafdeling van de Centrale Markt of een van de kleinere wijkmarkten in Suriname wandelt merkt het meteen: een geur die je van meters afstand tegemoetkomt.
Voor sommigen is het onderdeel van de marktsfeer, voor anderen reden om snel door te lopen. In veel gevallen ligt de oorzaak bij vis die te lang zonder koeling in de tropische warmte ligt.
Onder de markthal is het gebruik van ijs of koelapparatuur beperkt. Op houten tafels, stukken karton of simpele plastic zeilen liggen de vissen uitgestald, soms half afgedekt, soms volledig onbeschermd.
Wanneer de buitentemperatuur hoog oploopt, gebeurt dat ook met de vis, waardoor bacteriën zich snel vermenigvuldigen.
En hoewel veel mensen denken dat de extreem sterke geur bij vis hoort, geldt juist het tegenovergestelde: echt verse vis ruikt neutraal en een beetje naar zee, nooit doordringend.
Een klant uit Blauwgrond vertelt dat hij liever naar een gekoelde viswinkel gaat. “Je proeft het verschil, en je wordt er niet ziek van.”
Toch blijven de marktstalletjes populair door het ruime aanbod en de lagere prijzen. Voor veel gezinnen is het een betaalbare manier om toch vis op tafel te krijgen.
Verkopers geven aan dat ze wel degelijk letten op kwaliteit, maar tegen praktische problemen aanlopen. IJs is kostbaar en stroomvoorziening op de markt is niet altijd betrouwbaar.
Ondertussen groeit de vraag naar betere hygiëne en strengere controles. Niet alleen om stankoverlast te beperken, maar ook om de gezondheid van consumenten te beschermen.
Verse vis hoort immers fris te ogen en te ruiken, alles daarbuiten is een waarschuwing.