Simons erft een schuldenberg: de dure nalatenschap van de VHP-regering

Op 16 juli 2020 droeg president Desi Bouterse de leiding van het land over aan president Chandrikapersad Santokhi. Op dat moment stond de binnenlandse schuld van Suriname op SRD 13 miljard, terwijl de buitenlandse schuld USD 2,1 miljard bedroeg.

Vijf jaar later, bij de machtsoverdracht aan president Simons op 16 juli 2025, waren deze schulden aanzienlijk toegenomen: de binnenlandse schuld liep op tot SRD 30,5 miljard en de buitenlandse schuld tot USD 2,9 miljard.

Dit betekent een toename van SRD 17,5 miljard aan binnenlandse verplichtingen en een stijging van USD 800 miljoen aan buitenlandse schuld en dit terwijl de bevolking in diezelfde periode zware verarming doormaakte.

De cijfers komen niet uit de lucht vallen: ze zijn afkomstig van het Bureau voor de Staatsschuld, een officiële bron. In SRD’s omgerekend, stond de totale schuld bij de overdracht in 2020 op SRD 28,2 miljard.

Vijf jaar later bedroeg de totale staatsschuld een schokkende SRD 139 miljard.

Dit betekent dat de schuldenlast onder de VHP-regering bijna vervijfvoudigde. Deze dramatische stijging is mede het gevolg van het strikte IMF-beleid en het zogeheten “wo seting”-beleid waarmee de regering Santokhi de economische koers wilde rechtzetten, met rampzalige gevolgen voor de koopkracht van de burger.

Bovenop deze schuld komt nog een andere stille last: de rente van de zogenoemde Open Markt Operaties (OMO’s).

Deze OMO’s werden gebruikt om liquiditeit aan te trekken, maar tegen extreem hoge rentetarieven.

Volgens de gemaakte afspraken tussen de VHP-regering, de Centrale Bank en het IMF, zal de aflossing van deze OMO-rente volledig ten laste komen van de belastingbetaler.

Tegen mei 2025 bedroeg deze rente alleen al bijna SRD 9 miljard. Deze verplichtingen drukken nog jarenlang op de overheidsfinanciën en daarmee op de bevolking.

Wat president Simons nu erft, is een financiële chaos van ongekende proporties.

De belofte van herstel werd onder Santokhi ingewisseld voor een beleid dat vooral tekortschoot in transparantie, effectiviteit en sociale bescherming.

De cijfers spreken voor zich en laten weinig ruimte voor discussie. De komende jaren zullen draaien om schadebeperking, herstructurering van de schuld en herstel van vertrouwen in economisch bestuur.

Eén ding is zeker: de nieuwe regering treft een natie aan die financieel uitgeput en sociaal zwaar verzwakt is.

DANKJEWEL CHAN VOOR HET ” WO SETING’ BELEID

ANITA YORKS