Felle kritiek van Romeo Stienstra: Geen IMF-traject zonder échte hervormingen

Romeo Stienstra, voormalig kopstuk van DA’91, waarschuwt voor de groeiende financiële dreiging waarmee Suriname wordt geconfronteerd.

Terwijl de signalen van een nieuwe onderhandeling met het Internationaal Monetair Fonds (IMF) in politieke wandelgangen steeds luider klinken, blijft het volgens Stienstra verdacht stil aan de top van de Nationale Democratische Partij (NDP).

“Vooral president Simons blijft vaag over het IMF-dossier, terwijl de situatie urgent is. Er is geen tijd meer om te twijfelen of te speculeren,” aldus Stienstra.

Hij benadrukt dat Suriname het risico loopt opnieuw verstrikt te raken in een verlammend IMF-traject, tenzij het nu fundamentele hervormingen doorvoert die de verdiencapaciteit van het land vergroten.

Stienstra pleit voor:
Aanpak van de goudsector, die volgens hem miljarden genereert maar slechts een fractie bijdraagt aan de staatskas;

Invoering van eerlijke belastingheffing, ook met terugwerkende kracht voor prominente figuren zoals voormalig vicepresident Brunswijk;

Windfall taxes op multinationals en het aan banden leggen van grondstofexport zonder toegevoegde waarde;

Afschaffing van subsidies op verlieslatende staatsbedrijven en een structurele sanering van het overheidsapparaat;

Gerichte privatisering en investeringen in productieve sectoren zoals verwerking, landbouw, en lokale industrie.

“Stop met bedelen. Reorganiseer. Herstructureer. Haal geld in eigen huis. Dán pas is een onderhandeling met het IMF geloofwaardig en rechtvaardig.”

Politieke afrekening met verleden én heden

Stienstra legt de vinger op de zere plek van het financieel wanbeleid. Hij noemt zonder omwegen de NDP onder leiding van Desi Bouterse als hoofdschuldige voor het instorten van de staatsfinanciën en het monetaire systeem.

Maar ook de regering-Santokhi krijgt stevige kritiek voor het gebrek aan transparantie, geloofwaardigheid en structurele aanpak tijdens haar IMF-traject.

“De offers van het volk werden misbruikt. En de productieve sector werd verwaarloosd. Alles is gebleven bij pleisters, propaganda en politiek eigenbelang.”

Volgens Stienstra staat Suriname opnieuw op een kruispunt van leiderschap: “Of de NDP breekt met haar verleden, hervormt met lef en redt het land. Of ze sleept Suriname verder het moeras in, met 2030 als politieke afgrond. De VHP had haar kans – en verspilde die. Nu moet de puinhoop worden opgeruimd. Door wie hem heeft gecreëerd.”