Crisisopvang voor vrouwen en kinderen in nood kan niet langer wachten

Suriname bevindt zich in een ernstige sociale crisis waarin de kwetsbaarsten – vrouwen en kinderen – keer op keer het hardst geraakt worden.

De verhalen stapelen zich op: vrouwen die vluchten uit gewelddadige thuissituaties, kinderen die zonder toezicht opgroeien in mensonwaardige omstandigheden, moeders die nergens heen kunnen na bedreiging of mishandeling.

Telkens weer stuiten we op dezelfde bittere realiteit: er is geen functionerende, structurele crisisopvang in Suriname.

Als UMA Legal Aid & Marketing hebben wij ruim 2 jaren geleden een integraal plan geschreven en gepresenteerd aan De Nationale Assemblée. Dit plan bevatte:

concrete voorstellen voor de opzet van crisisopvangcentra in elk district,

gedetailleerde protocollen voor acute opvang, intake, veiligheid en psychosociale begeleiding,

samenwerking met politie, justitie, sociale zaken, huisartsen en NGO’s,

en – niet onbelangrijk – de juridische onderbouw voor tijdelijke beschermingsmaatregelen.

Het plan werd ontvangen, besproken en geprezen – maar het bleef daarbij.

Wat zien we intussen gebeuren?

In Pontbuiten werd deze week nog acht kinderen, zonder ouderlijk toezicht, onder wie vijf met een verstandelijke beperking, levend in een klein, vervallen huisje onder onze aandacht gebracht.

De kinderen zitten zonder eten, zonder verzorging, zonder bescherming. En ondanks de inzet van burgers, vrijwilligers en organisaties zoals de onze, is het niet gelukt een opvangplek te vinden.

Waarom? Omdat die er simpelweg niet is. Of omdat de weinige initiatieven overlopen, onderbetaald en ongecoördineerd zijn.

Dit is geen incident. Dit is structureel falen van de staat. En het is tijd dat we dat hardop zeggen.

We kunnen dit niet meer accepteren

We leven in een land dat zich verbindt aan internationale verdragen over kinderrechten, vrouwenrechten, mensenrechten. We roepen het graag van de daken: “Elk kind heeft recht op veiligheid! Elke vrouw heeft recht op bescherming!” Maar wie garandeert die rechten in de praktijk?

Waar is de crisisopvang voor een mishandelde vrouw met drie kinderen die ’s nachts haar huis moet verlaten?

Waar is de opvang voor een kind dat slachtoffer is van verwaarlozing, misbruik of dakloosheid?

Waar is het opvangplan bij escalaties binnen kwetsbare gezinnen?

Zolang deze basisstructuren ontbreken, zijn alle mooie woorden slechts symbolisch.

Aan de regering-Simons: dit moet uw prioriteit worden

De komst van een nieuwe regering onder leiding van de eerste vrouwelijke president van Suriname, Jennifer Geerlings-Simons, biedt hoop. Maar die hoop moet nu omgezet worden in beleid. Niet over maanden of jaren, maar vandaag nog.

Wij roepen het nieuwe kabinet op:

Maak crisisopvang voor vrouwen en kinderen in nood een beleidsprioriteit in het eerste jaar.

Haal het plan van UMA uit de lade en laat het onder leiding van de relevante ministeries uitvoeren.

Zorg voor structurele financiering, wetgeving en coördinatie.

Zet mensen met kennis, empathie en daadkracht op dit dossier.

Stel interventieteams samen die 24/7 kunnen worden ingezet bij acute situaties.

Onze oproep: dit is geen luxe, dit is een noodzaak

Crisisopvang is geen extraatje. Het is geen luxe. Het is geen gunst.

Het is een morele, juridische en humanitaire plicht van de overheid.

De waardigheid van een samenleving wordt niet gemeten aan hoeveel wetten zij maakt, maar aan hoe zij zorgt voor haar meest kwetsbaren. Laten we stoppen met pleisters plakken. Laten we eindelijk de wond hechten.

Wij van UMA Legal Aid & Marketing blijven beschikbaar om dit proces te begeleiden, inhoudelijk te ondersteunen en constructief mee te denken. Maar de bal ligt nu bij de regering.

Suriname verdient beter.

Onze vrouwen en kinderen verdienen beter. Onze maatschappij verdient beter.

UMA Legal Aid & Marketing

Maatschappelijk betrokken. Juridisch daadkrachtig. Voor een rechtvaardig Suriname.