In Suriname wordt het publiek regelmatig gevraagd te helpen bij de opsporing van vermiste jongeren.
Oproepen verspreiden zich razendsnel via sociale media en nieuwssites. De maatschappelijke betrokkenheid is doorgaans groot.
Maar zodra een vermist persoon is teruggevonden, keert vaak de stilte terug.
Wat er precies is voorgevallen of hoe soortgelijke situaties in de toekomst kunnen worden voorkomen, blijft meestal onduidelijk.
Dit gebrek aan informatie roept vragen op. Waarom worden burgers alleen tijdens de zoektocht geïnformeerd en blijft verdere toelichting uit?
Volgens hulpinstanties wordt die informatie bewust niet gedeeld uit zorg voor de privacy en veiligheid van betrokkenen, vooral wanneer het minderjarigen betreft.
In zulke gevallen wegen vertrouwelijkheid en bescherming zwaarder dan publieke transparantie.
Toch leeft er in de samenleving een duidelijke behoefte aan meer openheid. Niet over individuele gevallen, maar over bredere inzichten.
Wat zijn veelvoorkomende oorzaken? Welke stappen worden gezet om herhaling te voorkomen? En hoe kunnen burgers daarbij worden betrokken?
Steeds meer stemmen pleiten daarom voor openheid op beleidsniveau.
Bijvoorbeeld via publieksvoorlichting, rapportages over trends en sterkere samenwerking tussen instellingen en gemeenschappen.
Men is van mening dat zonder publieke betrokkenheid duurzame preventie moeilijk haalbaar is en dat structurele terugkoppeling essentieel blijft om vertrouwen en inzet vanuit de samenleving te behouden.
Foto ter illustratie
Shafely maakt deel uit van het freelance redactieteam van GFC Nieuws.
Contact: info@gfcnieuws.com of WhatsApp.
