Adhin zet in op participatieve democratie: De straat is geen bedreiging voor beleid, maar de basis ervan

Voorzitter van De Nationale Assemblee, Ashwin Adhin, heeft in zijn inaugurele rede een krachtig pleidooi gehouden voor de verdieping van participatieve democratie in Suriname.

Met verwijzing naar artikel 159 van de Grondwet, onderstreepte hij dat democratie méér is dan stemmen; het vraagt om actieve betrokkenheid van burgers bij het wetgevingsproces en beleidsvorming.

“Ik ben ervan overtuigd dat dit principe concreet versterkt kan en moet worden,” aldus Adhin.

Nieuwe initiatieven voor meer burgerbetrokkenheid

Adhin kondigde een reeks concrete maatregelen aan om burgers, bedrijven en maatschappelijke organisaties structureel te betrekken bij het werk van het parlement:

Openbare commissie-vergaderingen, fysiek én via social media, met mogelijkheden voor burgers om te reageren en voorstellen in te dienen via de parlementaire website.

Periodieke publieke congressen als onderdeel van de parlementaire cyclus, waarin verschillende belangengroepen beleidsideeën kunnen aanreiken in vooraf vastgestelde formats.

Versterking van het ombudsbureau als directe schakel tussen burger en overheid.

Een open-deurbeleid van de voorzitter zelf, waarbij Adhin letterlijk en figuurlijk onder de mensen wil blijven, om het contact met de samenleving levend te houden.

“De straat is geen bedreiging voor beleid — het is de basis ervan.”

Inclusie van inheemse en tribale gemeenschappen

In zijn rede legde Adhin bijzondere nadruk op de noodzaak om inheemse en tribale volkeren structureel te betrekken bij besluitvorming, niet alleen vanwege hun historische positie, maar ook met het oog op het herstel van vertrouwen en biodiversiteitsbeheer.

“Niet alleen om hun stem te versterken, maar ook om hun grondenrechten te erkennen, en hen actief te betrekken bij het keren van het tij van biodiversiteitsverlies.”

Herwaardering van de drie kerntaken van het parlement

Adhin koppelde zijn visie op participatie aan de drie fundamentele pijlers van het parlement:

Wetgevende taak – vraagt om verhoogde productie, capaciteitsopbouw van juristen en meer gestructureerde commissie-vergaderingen.

Toezichthoudende taak – vereist strikte rapportage, hoorzittingen en effectief gebruik van het parlementair onderzoeksrecht.

Volksvertegenwoordigende taak – vereist zichtbaarheid, aanspreekbaarheid en betrokkenheid van alle leden, met nadruk op de burger als partner.

Hij bracht met gepaste eerbied hulde aan Shyaam Binda, Edward Belfort en Patricia Etnel, drie kritische voormalige parlementsleden die volgens hem de kern van volksvertegenwoordiging belichaamden.