Langdurig zitten is het nieuwe roken maar weinigen praten erover in Suriname

In Suriname is het nog altijd onduidelijk hoe lang de gemiddelde burger dagelijks zittend doorbrengt. Voor zover bekend is er nooit een wetenschappelijk onderzoek uitgevoerd dat hier inzicht in geeft.

Ook wordt er vanuit de overheid nauwelijks voorlichting gegeven over de nadelige effecten van langdurig zitten op de gezondheid.

In kantoren waar voornamelijk administratief werk wordt verricht, lijkt het onderwerp nauwelijks bespreekbaar.

Werkgevers nemen zelden initiatief om hun personeel bewust te maken van het belang van bewegen tijdens de werkuren.

Op basis van signalen die GFC Nieuws Lifestyle uit verschillende sectoren heeft opgevangen blijkt dat medewerkers vaak urenlang aan hun bureau zitten zonder enige onderbreking.

Niet een ieder staat tussendoor even op om een korte wandeling te maken.

Een homeopaat die verbonden is aan Constantin waarschuwt voor de sluipende gevaren van dit zittende bestaan.

Volgens hem vergroot langdurig zitten het risico op diabetes type 2, hart- en vaatziekten en zelfs vroegtijdig overlijden.

Hij stelt dat Suriname achterloopt op landen als Japan en Zweden waar werkgevers wel beleid voeren om beweging op de werkvloer te stimuleren, bijvoorbeeld via korte beweegpauzes of zit-sta-bureaus.

Dat zijn waarschuwing niet uit de lucht gegrepen is blijkt uit een internationale studie van het Annals of Internal Medicine waarin werd vastgesteld dat langdurig zitten gepaard gaat met een verhoogde kans op ziekte en sterfte, zelfs bij mensen die regelmatig sporten.

Zowel de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) als het gerenommeerde Annals of Internal Medicine wijzen erop dat langdurig zitten vergelijkbare gezondheidsrisico’s met zich meebrengt als roken en noemen het daarom “het nieuwe roken.”

De studie is hier terug te vinden.

Volgens de topexpert van Constantin is het dringend tijd dat ook Suriname serieus werk maakt van bewustwording over dit onderwerp, zowel op de werkvloer als thuis.

Beweging zou geen luxe moeten zijn maar een vast onderdeel van de dag, ook tijdens werkuren.