In een e-mail aan GFC reageert Robby Tjauw-Foe op de recente onthullingen van spiritueel consulent Sheriff Abdoellah over diens betrokkenheid bij de politieke ambities van president Santokhi.
Volgens Tjauw-Foe is het debat dat hierdoor is ontstaan, juist een kans om dieper te reflecteren op de relatie tussen macht en spiritualiteit.
Hij roept op tot bezinning en waarschuwt voor het misbruik van spirituele praktijken in de politieke arena.
Hieronder volgt zijn volledige kijk hierop:
In essentie is spiritualiteit geen mystiek gereedschap om anderen te overtroeven.
Het is geen geheim wapen, geen rituele show, geen magisch ticket naar succes.
Ware spiritualiteit gaat over innerlijke transformatie, het overstijgen van het ego, en het dienstbaar worden aan iets groters dan jezelf.
Als een toekomstig leider een spirituele handeling inzet om een politieke tegenstander ‘tegen te houden’, dan heeft dat niets te maken met verlichting of wijsheid.
Dan is de handeling slechts een verlengstuk van ambitie, angst of controle. En wat uit angst ontstaat, zal nooit vrede brengen.
We moeten als samenleving stoppen met het romantiseren van rituelen en mystiek wanneer deze worden ingezet voor persoonlijk gewin.
Spiritualiteit is geen vorm van strategie — het is een manier van zijn.
Een leider die werkelijk verbonden is met een diepere waarheid, heeft geen behoefte aan geheime handelingen of ondoorzichtige reizen tijdens een zonsverduistering.
Zijn kracht ligt in zijn helderheid, zijn kalmte en zijn dienstbaarheid aan het volk.
Het feit dat dit soort praktijken binnen onze politiek mogelijk zijn — of op zijn minst geloofwaardig klinken — is op zichzelf een spiegel.
Het zegt iets over hoezeer wij als samenleving leiders blijven kiezen op basis van charisma, mysterie of macht, in plaats van op de zuiverheid van hun intenties.
Laten we duidelijk zijn: spiritualiteit op zich is geen probleem. Integendeel, een leider die diep geworteld is in spiritueel bewustzijn kan wonderen doen voor een land.
Maar alleen als die spiritualiteit werkelijk geleefd wordt — niet misbruikt.
Want als je spiritualiteit inzet als middel om macht te verwerven, dan verlies je uiteindelijk beide: je spirituele zuiverheid én je morele gezag.
De vraag is dus niet of de rituelen ‘echt’ waren. De vraag is: welke innerlijke staat leidde tot de behoefte daaraan?
Zolang leiders handelen vanuit ego, competitie of angst, zullen zelfs heilige rituelen besmet raken met politieke vuiligheid.
En zolang wij als volk dat blijven toestaan — of erger nog, bewonderen — zullen we de leiders blijven krijgen die we verdienen.
Foto ter illustratie
Shafely King maakt deel uit van het freelance redactieteam van GFC Nieuws.
Voor contact: info@gfcnieuws.com of direct via WhatsApp.
