Het verval van Surinaamse president Chan Santokhi

chan santokhi

President Chan Santokhi heeft zich met zijn uitspraak over “scheurtjes in hun hersenen” definitief ontmaskerd.

Het is niet alleen een respectloze uithaal naar critici, maar ook een teken van onmacht.

Wanneer een leider zich verlaagt tot persoonlijke aanvallen, verraadt dat vooral frustratie en verlies van controle. Santokhi lijkt vergeten dat hij een volk vertegenwoordigt – niet zijn ego.

De bittere toon verraadt een man die voelt dat zijn tijd erop zit.

Een president die ooit als hoopvol alternatief werd gezien, eindigt nu als een karikatuur van zichzelf. Het vertrouwen is verdampt, de transparantie onvindbaar en de beloofde verbetering een luchtspiegeling.

Zijn minachtende woorden tegenover de oppositie tonen geen kracht, maar zwakte. Een leider met visie reageert met argumenten, niet met beledigingen. En wie vandaag met scheurtjes smijt, zal morgen zelf over breuken struikelen – zeker wanneer samenwerking noodzakelijk blijkt.

Het contrast met het verleden is pijnlijk. Onder Bouterse’s bewind zijn bruggen gebouwd – letterlijk én figuurlijk. Denk aan de Jules Wijdenboschbrug of de Vabi-brug. Was er geen toekomstvisie geweest, dan stonden we nu nog in rijen te wachten bij het Veerplein. Wat bouwt deze regering behalve afkeer?

Hoe langer deze president aanblijft, hoe meer waardigheid hij verliest. Zijn woorden zijn geen uitschieters meer, maar een patroon. En het Surinaamse volk verdient beter dan een leider die zijn fatsoen verliest zodra hij wordt bekritiseerd.

J. Mangru