Wat als mannen in de keuken moeten en vrouwen het land leiden?

INGEZONDEN – Stel je voor: een omgekeerde wereld waar mannen niet alleen de was doen, maar ook staan achter het fornuis.

Dit, terwijl vrouwen niet alleen politieke campagnes leiden, maar ook het land besturen.

Het klinkt als een surrealistisch scenario, maar in de aanloop naar de verkiezingen van 25 mei 2025 in Suriname, lijkt niets meer onmogelijk.

In deze verkenning van de ‘Grote Sekseswitch’, stel ik mij een Suriname voor waar traditionele genderrollen op hun kop staan.

Mannen, gewend aan het beheren van financiën en het nemen van grote beslissingen, bevinden zich plotseling achter het aanrecht, worstelend met recepten en kookboeken.

Vrouwen daarentegen, die vaak zijn overschaduwd in de politiek, staan nu op de voorgrond met hun visie en beleidsideeën voor het hele land.

Hoe zou het zijn als de mannen moeten jongleren met kinderopvang, boodschappen doen en het bereiden van een maaltijd terwijl vrouwen de economische en politieke koers van het land bepalen?

Zouden we dezelfde nadruk leggen op ‘sterke leiderschapseigenschappen’ als het om vrouwen gaat, zoals we dat doen bij mannen?

Of zouden we in plaats daarvan de focus verleggen naar hun vermogen om de dagelijkse gezinsdynamiek te managen terwijl ze tegelijkertijd de natie leiden?

Ik kan mij de verleiding niet weerstaan. Stel je eens voor dat de gebruikelijke politieke dynamiek in Suriname volledig wordt omgekeerd voor de verkiezingen.

Wat als de huidige vicepresident en leider van de ABOP, Ronnie Brunswijk, zijn lang gekoesterde ambities voor het presidentschap opgeeft en zijn vrouw, Fiene Brunswijk-Cairo, naar voren schuift?

Of wat als hij een van zijn vrouwelijke partijgenoten, zoals Genevievre Jordan of Dinotha Vorswijk, naar voren schuift als presidentskandidaat van zijn partij?

En wat te denken van president Chandrikapersad Santokhi, die misschien zijn oog laat vallen op een tweede termijn als president van Suriname, maar in plaats daarvan een stap terugdoet ten gunste van één van de topvrouwen binnen zijn partij, zoals Krishna Mathoera? Zou dit een nieuwe koers betekenen voor de VHP en Suriname?

Of, nog verder, stel je voor dat de voorzitter van de NPS, Gregory Rusland, besluit een stap terug te doen om ruimte te maken voor de dynamische Patricia Etnel. Zou dit de weg vrijmaken voor een frisse wind binnen de partij en haar standpunten en Suriname?

En laten we niet vergeten Ramon Abrahams van de NDP, die mogelijk overweegt zich terug te trekken en de fakkel over te dragen aan Jenny Geerlings-Simons. Zou dit een cruciale verschuiving betekenen voor de toekomst van de NDP en Suriname?

Dit gedachte-experiment daagt mij uit om te denken buiten de gebruikelijke politieke paden.

Wat als traditionele mannelijke leiders plaatsmaken voor vrouwelijke krachten binnen hun partijen?

Zou dit leiden tot een nieuwe politieke dynamiek, waarbij vrouwen niet alleen meer zichtbaar worden in de politiek, maar ook echt de leiding nemen?

Zou een dergelijke omwenteling echt verandering betekenen voor Suriname, of blijven we gevangen in traditionele machtsstructuren?

Sheila Mijnals
UMA Legal Aid & Marketing